Wat is Unknown Mortal Orchestra toch een apart muzikaal gezelschap. Na het zeer goed ontvangen Multi-Love en het gelijkwaardige Sex & Food met daarop het hitgevoelige American Guilt ligt de definitieve doorbraak naar het toewenkende alternatieve publiek binnen handbereik. Maar dan besluiten de psychedelische Nieuw-Zeelandse rockers een andere weg in te slaan. Het experimentele IC-01 Hanoi is een veredelde jamsessie met zeer sterk restmateriaal, waardoor het onlogisch is om deze niet te presenteren. IC-01 Hanoi is broeierig, stroef en eigenzinnig, maar voor de band wel de juiste plaat op het juiste moment om dat vastgelopen speelplezier te hervinden. Natuurlijk spelen de pandemie gevolgen in het vervolg daarvan een grote rol en Unknown Mortal Orchestra verdwijnt stilletjes van het toneel. Is het lastige te plaatsen IC-01 Hanoi dan toch de genadeloze nekschot om het gezelschap rond Ruban Nielson uit het lijden te verlossen?

Welnee, V klampt zichzelf stevig aan Sex & Food vast, IC-01 Hanoi blijkt een dwaze fantastische droom waarmee ze wel saxofonist Chris Nielson aan het gezelschap koppelen. Unknown Mortal Orchestra is hierdoor een huis, tuin en keuken familieproject. Waarin vader Chris en vooral de twee Nielson broers Kody en Ruban het spil vormen, en zorgt moeder onbewust voor de inspirerende bezieling in haar oeroude historische Polynesische volksvertellingen. Uiteraard is bassist Jacob Portrait ook nu weer van de partij. Wat kun je op V verwachten? Nou, de kenmerkende soulfunk gekte, druggy vertragingen, vals afgestelde vervreemdingen, die het mond snoerende kenmerkende effect bewerkstelligen. Kortom, niets nieuws onder de zon, nou ja, juist weer een overschot aan zon, en vertrouwd lekker.

De stralende Friday I’m In Love Weekend Run clubtrack verschijnt al op 25 juni 2021 en geeft aan dat de aanloop naar V een lange trip met de nodige pandemie beren op de weg is. Ook That Life met de herkenbare Billie Jean ritme beats stamt al uit die onzekere nazomer. Het akoestische I Killed Captain Cook warmtebronnetje verschijnt afgelopen herfst, en de laatste maand richten ze de aandacht op twee single releases; het uptempo swingende Layla en het stevig drummende Nadja. Is V een te vroeg geplande zomerplaat, of geven de overige nummers meer inzicht in de onnavolgbare hersenspinsels van Ruban Nielson? Er zit een heerlijke drive in V, die nergens verzwakt, maar continu in beweging blijft. De tracks sluiten naadloos op elkaar aan, en creëren een ondergaande zonwerend vakantiegevoel sfeertje.

Soms hebben familieomstandigheden voorrang. Zo gaat de verhuizing van de moeder en oom van de twee broers naar Hawaii voor alles, maar zorgt het hete woonklimaat wel voor de nodige inspiratie. Het karakteriseert zich tussen haastige vluchtige breaks en een ontspannen voltooide opgeruimdheid. Nog steeds heerlijk psychedelisch, maar dan meer de gecontroleerde freakpower gekte die aan een Beck, Ween of zelfs Prince memoreert. Ruban Nielson is zich zeer goed van het feit bewust dat hij het mooiste baantje van de wereld heeft. Ondanks dat V zich in de corona stilte ontwikkelt, hoor je dit ongemak nergens terug. Het speelplezier staat centraal, en misschien vormt dit eenvoudige geluk wel het kernthema van de plaat. Echt moeilijk is het allemaal niet. Oubollig kitscherig, B-film orkestraal met jaren zeventig naïviteit. De onbezorgdheid van een perfecte jeugd, waarin alles mogelijk is, en de primaire luxe achter de wolken goedkeurend toelacht. Of is het allemaal schijn?

Het is allemaal schijn. De verhalende naamsingles schetsen het beeld van een hedendaags kansloos deprimerend bestaan, zonder duidelijk toekomstperspectief. I Killed Captain Cook is een gemeende aanklacht tegen de kolonisatie van Hawaii, en gebaseerd op de geschiedenis van zijn moeders roots, waar ze hem als kind zijnde dagelijks mee confronteert. Vergeet nooit je afkomst, wees altijd trots op die afkomst, en laat deze je door niemand afnemen. Het is wel de keuze van Unknown Mortal Orchestra om die kwaadwillige boosheid met een overdosis aan liefde te vertroetelen. Toon je dan zwakte, of overstijg je deze juist en stel je jezelf door die liefde heel krachtig op. Ach, het zal de gemiddelde luisteraar weinig schelen, die hebben er weer een heerlijke gelikte zonnebadende relaxplaat bij.