Fenomenale rapperplaat hier van Tyler, the Creator! 16 fantastische, als patchwork met gouddraad aan elkaar gemixtapete songs in verblindend flashy multicolor. Tyler is al lang niet meer ‘t verguisde, gore vuilbekje van z’n beginjaren, wilde hiphopper soms nog, dat wel, maar intussen ontbolsterd als een uniek, modern multitalent en bovendien zelfs gekend tot ver buiten de grenzen van z’n muziek. In de hip-hop hoort ie al bij de allergrootsten.

Al jaren geduldig met zijn ideeën aan de slag, heeft ie invloeden allerhande opgezogen, verschillende stijlen afgetoetst. Alles is nu slim, vakkundig en met veel gevoel en humor ingenaaid in ‘t concept van wat nu z’n zelf geproduceerd meesterwerk blijkt. Deze keer draait het rond z’n typetje Tyler Baudelaire, opschepperige superrijkaard die rappend verhaaltjes debiteert of waarover verteller, Tyler’s gedroomde DJ Drama zich uitlaat. Voelt zich vis in ‘t water in de weelderige jetset vol uitspattingen, maar ervaart evengoed de keerzijde van de glamour.

Komt er tegelijk en onverwacht, ook zichzelf tegen, zijn gevoelsleven in totale openheid in de lyrics, een liefdespuinhoop, jongens! Voor de creatie van dat muzikaal blinkende fakewereldje behoefde ie nog een paar featuring guests, Lyl Wayne, Pharrell Williams, 42 Dugg en nog zo wat anderen. Tyler zelf, met z’n eigen vocals, springt er zeker uit als dirigent eerste klas die alles bijeenhoudt, maar ook uit de job van zijn vrienden flitst dezelfde frisse energie. Verfijning dus en klasse, in de instrumentals, zowel als in de gezongen stukken. Tussen vele kortere erupties ook twee heerlijke meesterlijk lange Tylersonates : Sweet/I Wanted To Dance en Wilshire.

Call Me If You Get Lost is een schitterende, gelaagde, melodische plaat, ‘t nerveus harde constant tegenover ‘t lieflijk zachte. Smeltkroes van oldskool hip-hop, vocale improvisaties, smachtende jazzy ballades, fluitjes en statige blazers, betoverende synth pop, r&b, soul, reggae, bossa nova, toffe hooks, samples, drumbreaks, kloppende beats. Wat een complexiteit, wat een weelde! Tyler’s eigenzinnige spraakwaterval stroomt er klaterend overheen, over zichzelf, de stand van de wereld nu, de slavernij van toen.

Meeslepend mooie plaat dus, zo heeft ie er zeker nog wel in petto. TTC, big star! Call him if you get lost.