De eerste traumahelikopter is nog nauwelijks vertrokken of de tweede komt al aangevlogen. En het is weer eentje met een lekker raggend garagerockpakket aan boord, toch klinkt het geheel melodieuzer en de liedjes langdradiger.

Zanger/gitarist Mark Lada schreef de liedjes op I Don’t Understand Them At All, die verhalen over eenzaamheid, onzekerheid en vertwijfeling. De ultieme teen angst thema’s, ondersteunt door twee gitaren en een minimalistisch drumstel. Een basdrum of basgitaar ontbreekt, maar dat heeft deze band ook niet nodig.

Wat opvalt is dat de opvolger van het vorig jaar verschenen debuut op ongeveer vijftig procent van de plaat hardheid en gas terug neemt en ruimte maakt voor melodie en bezinning. Lada klinkt zowaar een beetje sip in liedjes als These Days en No Hope. Toch overtuigen nog altijd uptempo liedjes als de ijzersterke opener Alone (tevens eerste single), het springerige Last Night I Dreamed I Killed Myself of het aanstekelijke I Can’t Stand Them At All het meest.

Er is niet één liedje dat korter duurt dan twee minuten. I Don’t Wanna Spend The Rest Of My Time With You klokt zelfs maar liefst vier en een halve minuut. Ergens is dat jammer, want erg veel verdieping brengen de nummers niet. Na twee minuten weet je het als luisteraar wel, toch gaat traumahelikopter op I Don’t Understand Them At All in veel liedjes nog anderhalve minuut – of langer – door. Nergens voor nodig.

De kracht van traumahelikopter is juist korte rechttoe rechtaan nummers produceren en daarmee een popzaal of festivaltent op z’n kop te zetten. Met de nieuwe, meer uitgesponnen en veelal ingetogen nummers wordt dat een grotere uitdaging. Laten we hopen dat traumahelikopter gaat erkennen waar zijn kracht ligt: mensen zo snel mogelijk aan een climax helpen, zonder onnodig gezwam en vertraging.