Vorig jaar al uit in hun eigen land, nu pas ook in Nederland dit nieuwe album van Toploader, de Britse band die – hoe je het ook wendt of keert – vooral te boek staat als ‘one hit wonder’.

Het is nog maar de vraag of de band, die na een winterslaap van zo’n acht jaar met vier van de vijf originele leden een doorstart heeft gemaakt, van dat predikaat afkomt met dit derde studioalbum. Want een hit als Dancing In The Moonlight staat er eigenlijk niet op. Is dat erg? Tsja, het is maar net hoe je het bekijkt. Want als Toploader één ding bewijst op dit Only Human is het wel dat ze uitstekende liedjesschrijvers zijn die op eigen kracht (hun hit was namelijk ook nog eens een cover destijds) meer waardering zouden moeten krijgen. Daar tegenwoordig de écht goede liedjes met een vergrootglas gezocht moeten worden in de hitlijsten, zou je daar als band ook niet eens meer op moeten willen mikken.

Op Only Human dus een elftal puike, maar vooral erg degelijke nieuwe liedjes, die prettig in het gehoor liggen en die een duidelijk eigen geluid laten horen. In die degelijkheid schuilt ook een klein beetje het manco van het album. Liedjes als het poppy The Balance Of Things, de eind jaren ’80 electro van Never Stop Wondering en het lentefrisse door akoestische gitaren gedomineerde Weight Of The World luisteren zo lekker weg, dat ze ook maar met moeite beklijven. Pas als de band een beetje het avontuur toelaat in hun repertoire, zoals op het behoorlijk briljante Shifting Sands en op de erg lekkere afsluiter Numb, gaat Only Human pas echt leven. Of dat genoeg is om Toploader weer helemaal op de kaart te zetten is weer een tweede. Voor velen zullen ze toch die band zijn en blijven van Dancing In The Moonlight. Deze is dan ook samen met opvolghitje Achilles Heel op de Nederlandse versie in akoestische vorm als bonustrack toegevoegd bovenop de originele release waarop de Ash Howes Radio Mix van A Balance To All Things al een bonustrack was. Driedubbele bonus op dit schijfje, derhalve!