Onlangs werd er nog oud demo-materiaal van de betreurde swampfox uit Louisiana door superfan Dan Auerbach en gereputeerde sessielui tot leven gewekt op Smoke From The Chimney. Naar aanleiding van Record Store Day werd vorig jaar The Beginning uitgebracht. In 2001 was de cd eveneens in beperkte oplage uitgebracht op White’s persoonlijke label en ondertussen een gegeerd collector’s item. De tien nummers kunnen nu eindelijk beluisterd worden op de officiële, volop beschikbare, heruitgave op New West.

Zoals de titel laat vermoeden keerde Tony Joe terug naar de essentie, drie microfoons registreerden gitaar, de typerende harmonicabijdragen en zang. Het ritme werd  aangegeven door voeten gestamp op de plankenvloer van de studio, vergelijkbaar met de benadering van John Lee Hooker. Die grommende bluesman behoorde samen met Lightnin’ Hopkins tot de absolute favorieten van White.

Vanaf Who You Gonna Hoo-Doo Now verzeilen we in het rurale landschap van het Diepe Zuiden, waarbij White  moederziel alleen zijn verhalen brengt op de front- of backporch. Verhalen over zijn belabberde gemoedstoestand bij het ontwaken na een nacht vol  boze dromen in Wonder I Feel So Bad. Hij besluit dan maar terug in bed te kruipen als hij het met onheilspellende krantennieuws geconfronteerd wordt op maandagochtend.

Het met fraaie akoestische gitaarlicks van Spaanse gitaar gelardeerde Down By The Border is een bitterzoete ballade en Drifter drijft op een identieke melancholisch gevoel  Rebellion, Rich Woman Blues en Raining On My Life vormen een meer gefluisterd dan gezongen bluesy drieluik.

Het album vormde  destijds een duidelijk keerpunt en de opvolgers vertoonden, evenals de concerten, tot het ultieme Bad Mouthin’, een resolute terugkeer naar de rauwe bluesroots met een sobere, gestripte instrumentatie. Het zou onveranderlijk naar de ongeëvenaarde sound van swamper Tony Joe White leiden.