Tom Heyman is vooral bekend van zijn periode bij Go To Blazes, een altcountry gezelschap dat in de jaren negentig vanuit Philadelphia opereerde. Na het opdoeken van de groep verkast hij eind van de jaren ngentig naar San Francisco en stelt zijn capaciteiten als gitarist ten dienste van Chuck Prophet, The Court and  Spark, John Doe, Mark Eitzel en talloze anderen, recent toerde hij nog met Danny Stuart van Green On Red.

Ondertussen bewandelt Heyman het solopad en leverde enkele langspelers af. Nummer drie That Cool Blue Feeling kwam in Portland Oregon met producer Mike Coykendall die samen met Russel James Miller in de integrale begeleiding voorziet.

Niet alleen de warme, brommende bariton maar ook de ontspannen benadering herinnert bij momenten aan de betreurde JJ Cale. Een sfeervol galmend  Keep The River on Your Right refereert sterk naar de ‘pure pop for older people’ van een vakman als Nick Lowe.

In de titelsong  That Cool Blue Feeling  krijgt de piano het gezelschap van een zacht kabbelend Memphisgitaartje en refereert enigszins naar de verfijnde benadering van Al Green. Deze ballade  ademt een identieke verfijning en discretie uit, het handelsmerk van de hogepriester van de Memphissoul. Discretie is een eigenschap die overheerst in het oeuvre, onder het motto ‘Cool and Blue’ horen we geen noot of twang teveel. Hoewel Tom Heyman meestal in groepsverband werkt profileert hij zich als een onvervalst storyteller en daarbij biedt de sobere, efficiënte instrumentatie onmiskenbaar een meerwaarde.  De persoonlijke verhalen zoals het door een weemoedige pedalsteel gedragen Chickenhawks and Jesus Freaks en het schrijnende, moederziel alleen gebrachte, Losers Like Me verdienen uw volle aandacht.