De muziek van Tim Houlihan werd in het verleden omschreven als  ‘living-room music’. Met zijn warme stemtimbre, de sobere, melodische benadering en de terugkerende basis van akoestische gitaar ontsnapt Tim Houlihan niet aan vergelijkingen met illustere voorgangers als James Taylor en Jackson Browne, ook invloeden van Stephen Stills en Dawes worden vermeld. Het handvol langspelers van de singersongwriter uit Minesota toont een melange van akoestische folk met invloeden uit Ierland en Portugal gaande weg aangevuld met elektrisch georiënteerde gelardeerde uitstapjes naar blues en rock.

Op Another Orion, een verzameling songs die Houlihan, samen met zijn trouwe kompaan Todd Lester achter de drumkit, eerder op het podium uittestte, overheerst deze eclectische smaak meer dan ooit.  In de studio wordt alles verder uitgewerkt goede met hulp van producer Kevin Bowe, die eerder met Johnny Lang en Etta James en Joe Cocker samenwerkte. Het aanvullende gitaarwerk van Bowe  en Jon James drukken een niet te onderschatten stempel op het (iets te) gevarieerde geheel.

Get Lonesome Too is zo’n voorzichtig voortkabbelende countryrocker die twijfelt tussen Nashville en de Westkust met mandoline, elektrische gitaar en fraaie harmoniezang van Sarah Morris. In Send Me Back To You vormt Houlihan een gitaartandem met Bowe en gaat het er al wat energieker aan toe. Soms wordt even gas terug genomen, de dromerige titelsong wordt met een zweverige E-bow gitaar ingekleurd en in Going to the Country horen we een snerpende slide maar dat zijn songs, die evenmin als het op de grens van banaliteit balancerende Some Kind Of Mystery lang blijven hangen.

Dat lukt weliswaar wat beter met de melodieuze rock van What’s Gonna Happen To Me maar we skippen toch liever terug naar Beneath the Surface of The Well dat met een rinkelende 12-snarige gitaar zo lijkt weggeplukt uit de cosmic country periode van de jaren zestig.  Another Orion heeft best zijn aangename momenten maar het ongelijke niveau van het songwerk bederft vrij snel het luisterplezier.