×

Recensie

Roots

27 mei 2022

Ticket West

49 Park St. Blues

Geschreven door: Cis van Looy

Uitgebracht door: eigen beheer

49 Park St. Blues Ticket West Roots 3.5 Ticket West – 49 Park St. Blues Written in Music https://writteninmusic.com

Het tijdens de Coronacrisis verschenen Cab Driving Man toonde de veelzijdigheid van de broertjes Wilhelm die bijna veertig jaar geleden de blues ontdekten. Vader nam concerten op van de radio en de muziek van Albert King en Lightnin’ Hopkins galmde wel eens door de  huiskamer. Pascal verruilde zijn klassieke gitaar voor bas en overhaalde zijn jongere broer om samen met een ander broerpaar een bandje op te richten. Eens uit het repetitiehok scheiden hun wegen maar met Ticket West bundelden ze terug hun krachten en leverden sindsdien twee volwaardige langspelers af die tussen Chicagoblues en de variant van de West Coast pendelen, het repertoire wordt verder verruimd en dat gebeurt bovendien in uitsluitend zelf gecomponeerd werk door zanger gitarist Pascal aangeleverd.

Toetsenman Roel Spanjers is weerom van de partij en die zet in de opener meteen zijn beste boogiebeentje voor, I Did You Wrong is de enige track met de stem van Walter op de voorgrond. Het duurt overigens even voor we de zang van Pascal horen. In het op catchy ritmiek geënte Good Woman  horen we Laura Kits en in het eveneens met zwoele sax verrijkte Nice Guy, een verleidelijke slowburner, flankeert haar onderkoelde timbre het orgel en gitaarspel.

Als daar een harmonica bijkomt, vertelt Pascal zijn verhaal in I Buried A Friend, een geïnspireerde variatie op donkere twang in het  mistroostige straatje van St James Infirmery. Het gaat uit naar de betreurde bluesman Klaas Vermeulen en snijdt behoorlijk diep. Het soulvolle jazzy snarenspel van What Can A Man Do?  maakt evenals de orgelgroove indruk vanaf de eerste beluistering. De rockende boogie van Meant To Be rondt een sterk trio af.

Als de microfoon doorgegeven wordt aan Arjen Veldman  komen we met Forty Nine even op Texaans territorium met puntig snarenspel en honkende saxscheuten, Say Sorry is een uitstapje naar buurstaat Louisiana evenals de harmonica stamper She’s The Best. In de sobere akoestische afsluiter is Charlie Musselwhite niet ver uit de buurt als Pascal Wilhelm gezelschap krijgt van het alomtegenwoordige smoelschuivertje van Bas Kleine, Love Song is een beklijvende backporch song en sterke afsluiter van een fijn bluesschijfje.



  1. I Did You Wrong
  2. Good Woman
  3. Nice Guy
  4. I Buried A Friend
  5. What Can A Man Do?
  6. Meant To Be
  7. Forty-nine
  8. Hard To Forget
  9. Say Sorry
  10. She's The Best
  11. Love Song