De naam The Watchman doet misschien vermoeden dat we te maken hebben met een internationale act. Toch gaat het hier ‘gewoon’ om Ad van Meurs uit Eindhoven. Nu is er natuurlijk niets mis met die naam, maar iedereen -op de enkele dwarsliggers na- zal vast toegeven dat The Watchman toch net iets muzikaler klinkt. En ook internationaler. Net als de titel van zijn nieuwe album Over The Top.

Die titel staat trouwens niet voor welke vorm van overdrijving dan ook. Van Meurs geeft in het hoesje aan waarop hij met de term doelt: “Over the top is een kreet uit de eerste wereldoorlog waarmee de officier de soldaten de loopgraaf uitjoeg, het niemandsland in, op z’n minst een onzekere afloop tegemoet. Een analogie met het leven van een muzikant is gauw gemaakt. Ook zij trekken ten strijde, iedere keer maar weer. Voor de schoonheid, de idee, een living, etc. ‘For the Sake of the song’. Ook hier is de afloop onzeker. Geen bedje gespreid, grote kans op teleurstelling, vele kilometers en dikwijls maar een mager inkomen.”

En zo is het natuurlijk. Toch lukt het Van Meurs (gelukkig) al wel om een hele tijd mee te gaan als muzikant. Na in verschillende bands verdienstelijk te hebben gespeeld (Deirdre, Bleistift en W.A.T), gaat hij in 1988 solo verder als The Watchman. Muzikanten als Rory Block en John Martyn zien hem graag in hun voorprogramma spelen. Zijn muziek omschrijft hij zelf als Trans-Atlantische Folk & Blues. Een andere benaming zou ‘schoonmaakmuziek’ kunnen zijn.

Deze kwalificatie kwam bovendrijven nadat de cd op repeat ging tijdens de schoonmaak van het huis van (en door) ondergetekende. En wat bleek, het album leent zich hier uitermate goed voor, om te dienen als de muzikale begeleiding bij zo’n rotklus. Over begeleiding gesproken: voor deze cd trok Van Meurs een blik muzikale vrienden open om hém te begeleiden. Eén van hen is Ankie Keultjes, die met haar (samen)zang een belangrijke en mooie bijdrage aan het album levert. Dat telt in totaal elf nummers telt, één ervan (Valse Du Pont Des Amours) is instrumentaal. Deze openingstrack klinkt niet alleen qua titel, maar ook muzikaal meteen het meest Frans.

De rest neigt meer naar eerdergenoemde kruising tussen folk en blues, met licht jazzy invloeden. De stem van Keultjes komt al vroeg voorbij, een prettige aanvulling op de donkere stem van Van Meurs. De nummers zijn in basis eenvoudige composities, die wel een mooie invulling krijgen door de verschillende instrumenten. Meest opvallende is dan wel de knoppenaccordeon (Sophie Cavez), zoals bijvoorbeeld te horen op de mooie folky ballad Happy Dresses. Vreemder klinkt de saxofoon op Old Friends. Hoewel er natuurlijk niets mis is met dit instrument an sich, het klinkt in de totaalsfeer van deze cd toch wat afwijkend (denk aan Your Latest Trick van Dire Straits).

Beter in de sfeer passend (en goed gespeeld altijd heerlijk klinkend) is de dobro op de parel van de cd, Getting Ready For The Evening. Niet alleen vanwege het spel op deze gitaar is dit het lekkerste nummer, maar ook door (opnieuw) de knoppenaccordeon. Qua compositie misschien niet een hoogstaand nummer, wel qua sfeer. Nog een laatste nummer dat genoemd moet worden -al was het maar vanwege de misschien wat bijzondere vergelijking- is Go West. Tijdens de tweede keer luisteren komt ineens een vergelijking op met het latere werk van Andreas Vollenweider. Maar dan -en dat klinkt natuurlijk best raar- zonder harp. Ach, de vergelijkingen mag u wat vreemd vinden, ze geven als het goed is wel de sfeer weer die je mag verwachten als je naar Over The Top luistert. Een prettige cd, met fijne ‘wegluisterliedjes’.

Wat helaas wel gezegd moet worden: de zang van Van Meurs stelt nogal eens teleur: niet qua stem hoor, die is zeker wel ok, doorleefd zoals het hoort bij deze muziek. Het punt is zijn Engels, je hoort gewoon duidelijk dat hij uit Nederland komt. Té duidelijk. En dat is toch wel jammer.

Wat natuurlijk ook jammer is, is dat het huis vaker schoongemaakt moet worden. Aan de andere kant, gelukkig is daarvoor nu wel een erg prettige muzikale begeleiding gevonden, waardoor dat lang niet meer zo erg is als het voorheen was!