Bij de allereerste confrontatie met Teskey Brothers dwalen de gedachten onvermijdelijk af naar de muziek van het Diepe Zuiden van de VS. Weer een of andere band die in het spoor van The Black Crowes op zoek gaat naar de southernsoul roots. Met enige vertraging ontdekten we Pain & Misery , een van het debuut Half A Mile Harvest afkomstige ballade. Niet alleen de soulvolle licks en het trompetje herinneren aan de deep soul traditie daarbij het maakt de rauwe doorleefde zang en timing, onbeschaamd refererend naar de uithalen van Otis Redding, het verschil.

Je zou zweren dat het hier een of ander combo uit de Zuidelijke Staten van de VS betreft, het zijn echter onvervalste Aussies uit Melbourne. Zanger gitarist Josh en zijn broer Sam Teskey die de leadpartijen voor zijn rekening neemt sleutelen al ruim een decennia aan hun repertoire. Dat gebeurt in hechte samenwerking met de  door Liam Gough en Brendon Love gevormde ritmesectie. Twee jaar geleden kwamen ze uit hun homestudio in Warrandyte met Half Mile Harvest.

Op het vervolg Run Home Slow perfectioneren de twintigers hun met blazers en toetsenwerk verrijkte organische oldschool soul sound in een wat strakkere benadering. Een driftig So Caught Up is daar een perfecte illustratie van. De ritmische basis van het a capella gebrachte gospelgetinte Hold Me bestaat uit handgeklap en voetengestamp met de we wat orgelriedels op de achtergrond . Dat orgel komt meer op het voorplan in Let Me Let You down en ondersteund samen met de tick-tack gitaar de zang van Josh. Die klinkt weerom weergaloos in een soepel swingend Man Of The Universe.

Het door gefluit en ‘zingende zaag’ ondersteunde Sunhsine Baby is een voorzichtig  zijstapje richting  ragtime en Dixieland jazz.  Het knap opgebouwde balladewerk in lekker uitgesponnen slijpers zoals Paint My Heart en Rain blijft de attractiepool van dit combo.

The Teskey Brothers live: Into The Great Wide  Open op Vlieland, 6 september in  TivoliVredenburg Utrecht en 7 september Tuckerville Enschede.