Our Favourite Shop, het tweede album van The Style Council, het fameuze duoproject van Paul Weller en Mick Talbot, gedurende de jaren 80 actief, is als een fraaie dubbele deluxe edition uit. Mooie mogelijkheid om weer eens te beluisteren waar Weller mee bezig was toen hij net uit The Jam was gestapt.

Nadat Paul Weller eind 1982 het, vooral in thuisland Engeland, zeer gevierde en invloedrijke punkrock/soul-trio The Jam had ontbonden startte hij, met ex Dexy’s Midnight Runners toetsenman Mick Talbot, The Style Council. Naast Weller en Talbot werden steeds wisselende muzikanten gevraagd om de perfecte sfeer binnen de songs te creëren.

Hun debuutalbum Cafe Bleu uit 1984 bleek een bonte en erg aanstekelijke mix van soul en nachtclubjazz. En verrassend genoeg bleek ook Amerika, dat in The Jam niets zag, Wellers Style Council wel op te pikken (ook Nederland, onterecht ook niet bepaald echt geïnteresseerd in The Jam, liep warm voor The Style Council).

De singles Long Hot Summer en My Ever Changing Moods werden wereldwijd flink opgepakt en het album bleek een schot in de roos. Ook de diehard Jam fans bleken het album op te pikken, iets wat met de muzikale aardverschuiving in Weller’s muziek absoluut opzienbarend genoemd mag worden.

Voor hun tweede album waren de verwachtingen dus ook hoog gespannen. Maar ook  Our Favourite Shop (1985) bleek een voltreffer te zijn. Sterke songs in een bad van jazz en soul gedompeld met een steeds meer soulful zingende Weller. En hoewel de muziek steeds gelikter klinkt, vooral in vergelijking tot de rauwe sound van de vroege Jam, bleken Wellers teksten zich wederom politiek en sociaal bewust.

De tijd waarin de band zijn glorie vond was dan ook grotendeels gefundeerd in het Thatcher tijdperk, een zeer roerig tijdperk voor de Britten. Songs als Internationals en Walls Come Tumbling Down zijn daar een perfect voorbeeld van. Net als het Style Council debuut bleek dit album ook een enorme boost aan muzikale creativiteit te zijn. Zowel Weller als Talbot leefden zich helemaal uit in een enorme gevarieerdheid in aanstekelijke songs waarbij muzikale stijlen met groot gemak aan elkaar verbonden werden.

Met het album nu uit als een fraaie deluxe dubbele editie is nog meer te horen hoe geïnspireerd Weller en Talbot waren rond die tijd. Naast een mooi ge-remasterde versie van het ‘normale’ album is er namelijk een tweede album bijgesloten vol b kantjes, live tracks en demo’s. Een heerlijke schat aan onbekend materiaal waarbij vooral songs als The Piccadilly Trail en Spin Drifting enorm uitschieten en waar de band klinkt als een perfecte link tussen soulful pop en jazz. Natuurlijk is het album qua tekstuele benadering verouderd en tijdgebonden maar de songs zelf blijven een soort tijdloosheid houden die nog immer op het gemoed werken.