Muzikanten in het rootsgenre weten de Dial Back Sound Studios al een tijdje te vinden sinds de lancering van het gelijknamige label van Mike Patton en Bronson Tew, muzikanten en producers, die desgevallend als ritmesectie ingezet worden, vinden steeds meer muzikanten naast opnamefaciliteiten ook onderdak in de DBS stal. Na Young Valley en The Great Dying mochten we recent het debuut van Krista Shows begroeten.  Snarlin’ Yarns, afkomstig uit Odgen, Utah is de nieuwste aanwinst.

Geen elektrische gitaren op het debuut van Snarlin’ Yarns, in het kwartet huizen naast zanger Abraham Smith, drie muzikanten die  songs aanleveren, elk met hun persoonlijke uitgangspunt. In de opener If I Go horen we  de stem van Mara Brown die de fiddle bepoteld bij de alt. bluegrassband  en duidelijk haar mannetje staat in dit bebaarde gezelschap.

In het op een hortende ritmiek Don’t Go Fishing neemt ze terug het voortouw. Evenals de overige songwriters vindt ze inspiratie in de eerste helft van vorige eeuw repertoire wordt, in een volledig akoestische setting, beurtelings gedebiteerd met samenzang die aan de benadering van The Band herinnert.

Op andere momenten denk je even aan de nonchalante spontaniteit van The Pogues en dat is niet alleen bij het lekker rammelende, met lallende samenzang gelardeerde DWI en Butcher Girl.

Hoe dan ook met het klagelijke Rest Stop, Pharmacy Girl, uitgelaten hillbilly van en door Jason Barnett en Wyoming State Of Mind  van William Pollett vormen samen met de eerder aangehaalde bijdragen van Brown een geïnspireerd  en tijdloos stukje folkroots. Weliswaar vastgelegd in het drassige  Water Valley in Mississippi maar onmiskenbaar afkomstig uit de mountain regio van Utah.