×

Recensie

Alternative

29 augustus 2019

The Slow Show

Lust and Learn

Geschreven door: Leon Pouwels

Uitgebracht door: PIAS

Lust and Learn The Slow Show Alternative 4.5 The Slow Show – Lust and Learn Written in Music https://writteninmusic.com

Als de jonge van oorsprong Vlaamse producer Frederik ‘t Kindt ervaring in de Manchester Blueprint Studio opdoet, ontmoet hij daar Rob Goodwin. De twee besluiten in 2010 hun samenwerking in The Slow Show voort te zetten. Met gitarist Joel Byrne-McCullough, bassist James Longden en drummer Chris Hough voltooien ze het sfeervolle White Water, wat vijf jaar later verschijnt. Al snel volgt Dream Darling waarmee ze de sound nog meer naar eigen hand zetten. De twee kernleden knutselen 18 maanden lang aan Lust and Learn. Door de opgebouwde naamsbekendheid zijn de verwachtingen hoog gespannen.

De toon wordt direct met het grimmige instrumentale Amend gezet, welke categorisch zowat in de atmosferische ambient house te plaatsen valt. Het vormt een prima voorbode voor wat zal volgen. Klassiek geschoolde pianoklanken weerspiegelen het muzikale landschap waarmee ze de basis voor het nieuwe sobere melancholische hoofdstuk van The Slow Show leggen. Na de ritmische omschakeling komt romanticus Rob Goodwin voor het eerst zelf in Eye to Eye aan het woord. Zijn stemgeluid is nog net zo gebroken en donker als voorheen. Het voelt vertrouwd, als een ontmoeting met een verre vriend, die onverwachts passeert om zijn pijnlijke verhaal te vertellen. De geleefdheid is jazzy, een oude geest gevangen in een jong lichaam.

Ondanks dat de instrumentatie niet eens zo zwaar valt, en zelfs met enige luchtigheid leidt, blijft het neerslachtige karakter van de zanger bepalend. Nog meer ligt het accent op de elektronische arrangementen waar de bandleden hun passie in het spel leggen. Zoals het gitaarspel van Joel Byrne-McCullough vanuit het niks zich opbouwt om vervolgensin Eye To Eye alle registers open te gooien. Hier stelt hij zich voor het eerst op de voorgrond op. Prachtig hoe hij zich bedwingt om op het juiste moment zijn intrede te doen.

Alsof er een stukje gewenning in de weg zit, verdwijnen in de zangpartijen van Low de aarzelingen. Rob Goodwin ademt een zelfverzekerdheid uit waar je u tegen zegt. Met hemelse klanken van een kerkelijk koor creëren ze een universeel einde. Wanneer ze de hulp van gastvocalist Kesha Ellis inschakelen ontwikkelt Hard to Hide zich tot een meer toegankelijke song. De stemmen passen mooi bij elkaar, met het wat hese hoge geluid van de zangeres in een prachtige onderschikkende rol tegenover de diepere hoofdzang. Doordat ze bij dit soort tracks de spirituele top opzoeken is het onmogelijk om de hele tijd op dit niveau te functioneren. Gelukkig maar, de meer geaarde songs komen ook goed binnen. Het stukken toegankelijker St. Louise klinkt hierdoor bijna heidens. Na de klassieke harpsnaren en sederende Loser’s Game blazers is het tijd voor het moment van bezinning. Dit wordt versterkt in het woordeloze Breath Air.

Met dromerige orkestratie werkt Goodwin zich vervolgens ook in het tweede gedeelte door zijn persoonlijke kwellingen heen. Bij het gemoedelijke The Fall ligt het accent op de vrouwelijke tweede stem die als een liefkozende echtgenote invalt. Het trompetgeschal in Vagebond accentueert het ouderwetse Britse tussen een verder voornamelijk Amerikaans klinkend geheel. Na het klein gehouden zonnestralen opwekkende juweeltje Sharp Scratch zijn daar in Exit Wounds hedendaagse indie Americana invloeden. Door zich voorzichtig steeds verder van de donkere fragiliteit te distantiëren ontstaat er een opbloeiende sound met een adembenemende open benadering. Met het punctueel uitgewerkte tweestemmige Places You Go sluit The Slow Show hun derde weergaloze geslaagde plaat Lust and Learn af, en voldoet de hiermee ruimschoots aan de gehoopte verwachtingen.



  1. Amend
  2. Eye to Eye
  3. Low
  4. Hard to Hide
  5. St. Louis
  6. Loser's Game
  7. Breath:Air
  8. The Fall
  9. Vagabond
  10. Sharp Scratch
  11. Exit Wounds
  12. Places You Go