Er zijn van die albums die om wat voor reden dan ook blijven liggen op de ‘te recenseren’ stapel. Hier onder ook Treehouse, van het Noord-Hollandse combo The SelfEmployed. Waardoor het op een gegeven moment tamelijk gênant wordt om het alsnog op te pakken. The SelfEmployed geeft ons nu een tweede kans. Hun vorig jaar al verschenen Treehouse is vanaf deze week opnieuw uit.

Het album verdient dan ook zeker wel de nodige aandacht en WrittenInMusic is lang niet de enige die er niet genoeg van die aandacht aan heeft besteed. Maar goed, Treehouse is dan ook een album waarvan je bij vlagen ook niet heel goed weet wat je er mee moet. Is het goed, dan is het ook echt meteen fantastisch. Neem zo’n nummer als Someone In Need, dat met zijn fraaie strijkerspartij heerlijk aanzwelt, of vlak daarvoor het hoog doch raakgegrepen If So dat klein begint en door het gebruik van een koor een bijna transcendente lading meekrijgt. Het randje van bombast opzoeken en er in alle enthousiasme vervolgens niet overheen tuimelen, is iets wat niet iedere band gegeven is.

Op andere momenten echter, valt op dat het taalgebruik en vooral de uitspraak van de Engelse teksten niet het sterkste punt van de band is. In het met Coldplay-achtige gitaartjes gelardeerde Flee With Me klinkt ‘stay’ als ‘stee’ en ‘head’ als ‘het’, dan wel ‘hat’. Waardoor een tekst als ‘lay down your head, on my chest’ op het eerste gehoor klinkt alsof er een hoedje op zijn borst gelegd moet worden. Je zou zeggen ‘kniesoor die er op let’, maar gezien de overduidelijke (internationale) ambities die van deze tweede schijf van The SelfEmployed uitgaan is dat toch jammer en maakt het dat juist zo’n relatief ingehouden nummer bij de recensent dezes nimmer helemaal lekker binnenkomt. Daarnaast is het de vraag wat nu precies de overweging is geweest om de tamelijk nietszeggende instrumentale track (…) aan het album toe te voegen. Deze geeft ruwweg het midden aan, maar voelt tegelijk ook als een dissonante stoorzender van ruim een minuut.

Je zou het schoonheidsfoutjes kunnen noemen, maar anderszins zijn dat taalgebruik en dat breekpunt ook gewoon karaktertrekjes en dat maakt Treehouse uiteindelijk wel tot wat het is. En wat het ook gewoon is, is een album dat prima in elkaar steekt met composities die doorgaans dik in orde zijn. Uitschieters zijn tracks als het ietwat duistere Lovesong, dat het luisterend in de schemer erg goed doet, het melancholische Control, dat zeker vlak voor de refreinen mooi speelt met stilte, en het galmende Let’s Meet At The Other Side (waarvan de taalpurist toch zou zeggen dat het ‘on’ the other side zou moeten zijn, tenzij The Other Side de naam van een gebouw of iets dergelijks is). Een ambitieus en bij vlagen erg goed gelukt geheel dus, dat een muziekliefhebber die bands als Elbow, Coldplay, Snow Patrol al in de kast heeft staan gewoon zeker zou moeten gaan beluisteren.

The SelfEmployed – Treehouse

1. Tip For The Ride
2. Lovesong
3. Lost
4. If So
5. Someone In Need
6. Control
7. (…)
8. Wake Up
9. Flee With Me
10. The Odds
11. Let’s Meet At The Other Side
12. Look At The Soldier