Vorig jaar verscheen het waarlijk excellente Versions Of The Truth. Qua sfeer, composities en productie een prachtig album en een album dat er gewoonweg om vroeg om met publiek gedeeld te worden. Jazeker, het is een album dat erg goed tot zijn recht komt met een hoofdtelefoon en gedimd licht, maar het was niet zo moeilijk je deze nummers in een live setting voor te stellen: het geweldige samenspel van Jon Sykes op bas en het meesterlijke drummen van Gavin Harrison waren al een lust om te horen én de livesfeer als toevoeging, als een droom, zo kon het zijn. Met de stemmen van Bruce op lead en Jon op de achtergrondzang en dan de gitaar van Bruce en de toetsen van Steve Kitch. Kom maar door, zou je denken. Het mocht niet zo zijn. Tours gingen door het vermaledijde coronavirus in de ban en de live aspiraties van Soord en zijn maten werden getemporiseerd. “Is that how you remember it?”

Bruce nam een aantal nummers op voor een live stream en het geheel daarvan verscheen al eerder dit jaar onder de naam The Soord Sessions 1-4. Hoe goed het ook is om de nummers van het laatste album en andere live te horen, mooi zelfs, is niet hetzelfde als het volle bandgeluid én de dynamiek van de interactie tussen de bandleden die je juist in een concert met elkaar neerzet. In april van dit jaar was het de beurt aan The Pineapple Thief om de wereld te vergasten op een live stream. Zeer fraai vastgelegd door George Laycock en met vooral een stemmige setting als omgeving horen en zien we een band die gretig uit de startblokken komt en met het titelnummer het optreden opent. Hoe heerlijk is het om Bruce die openingszinnen live te horen zingen met de hele band om zich heen. Jon Sykes op bas en zang, Steve Kitch op toetsen, de onovertroffen Gavin Harrison op percussie en drums, Bruce Soord op zang en gitaar en met tourgitarist George Marios als tweede snarenmeester naast Bruce.

Het geluid van de band klinkt heerlijk vol, wederom zeer sterk neergezet en, voor de kijkers, met een mooie minimalistische belichting, sepia, uitgelicht. Meester Harrison zet de toon en, als je de audiovisuele uitvoering van deze release hebt, neemt de kijker mee naar zijn beleving van het optreden. Gavin bracht iets extra’s naar de band met zijn toetreden en dat blijkt ook uit de woorden van Bruce. Desgevraagd geeft hij aan dat Gavin’s benadering van eerder werk de nummers opnieuw tot leven bracht en ze voorzag van een niet eerder gekende vitaliteit. Ook op de bank gezeten en niet live in de zaal was het in april al genieten om de band aan het werk te zien en hoe mooi is het om wat die opnamen nu nog een keer, wat heet, keer op keer, te kunnen beluisteren en/of bekijken. Als je de keuze hebt én je geniet ervan om concerten ook te kijken, dan zijn de uitgebreidere versies zeker aan te raden. Zo mooi is het zeker geworden.

En wat een selectie aan tracks! De band speelt in de anderhalf uur durende set het overgrote deel van de nummers van het laatste album en geeft daarnaast ook ruim baan aan de bepaald interessante en rijke catalogus. White Mist, Wretched Soul, Far Below, The Final Thing On My Mind en meer: gewoonweg heerlijk! Releases als All The Wars, Your Wilderness, Dissolution en 8 Days Later zijn alle vertegenwoordigd.

Als je nog niet bekend bent met het werk van de band, dan krijg je hier een meer dan geslaagde introductie. Bruce heeft een heerlijke stem die, met de sterke achtergrondzang van Jon de nummers zeer fraai laat klinken. Er zijn op deze release een heleboel pareltjes te vinden. Dat weet je als liefhebber van The Pineapple Thief als je de setlist bekijkt, dat kun je ervaren als dit je eerste kennismaking met de band is. De band laat zien en horen in deze setlist die je meeneemt op een tijdreis door de catalogus van de band dat de dynamiek van de muziek en het afwisselen van de sfeer tijdens de verschillende nummers ook live staan als een huis. Nog niet iedere liefhebber van progressieve of melancholische muziek kent de naam en de muziek van de band. Als er ooit een zeer waardige manier was om kennis te maken met de band en met de sfeer die de band neerzet, dan is het dit livedocument. Ook zonder publiek weet de band je te raken. Zeer, zeer gaaf livedocument! De band trad twee weken geleden op in Paradiso, dat is geweest, maar weet dat ze in het vroege voorjaar weer naar Nederland komen. Dan vind je ze in de Boerderij in Zoetermeer.

Fotocredits: Greg Holland