Met hun debuutplaat Aula maakte het Gentse The Milk Factory veel indruk. Puur omdat de muzikanten afkomstig uit de spannende Vlaamse jazzscene besloten de folk heel warm te omarmen in verstilde composities die zeer tot de verbeelding spraken. Voor hun tweede album zochten ze de samenwerking met de Zweedse zangeres Hannah Tolf.

The Milk Factory is weer zo’n verzamelband van muzikanten die hun sporen ook in andere bands hebben verdient: Jan Daelman (fluit), Viktor Perdieus (tenor sax en percussie), Edmund Lauret ( elektrische en akoestische gitaar), Thijs Troch (piano en akoestische gitaar), Kobe Boon (bas) en Benjamin Elegheert (drums en percussie). Binnen The Milk Factory laten ze zich van een meer pure en meer akoestische kant horen. Al zijn de songs net zo avontuurlijk als alles wat we al van deze muzikanten kennen.

Bassist Boon en saxofonist Perdieus leerden Tolf kennen toen ze in de westelijke Zweedse havenstad Göteborg studeerden en bemerkten dat ze eenzelfde muzikale interesse in het onvoorspelbare en het nieuwe hadden. Een verbinding met The Milk Factory werd gelegd toen de Brusselse hofleverancier Bozar ze de mogelijkheid gaf om samen ook iets op te gaan nemen.

Door de toevoeging van Tolf laten ze hun instrumentale koers nu na 2 EP’s en het debuutalbum Aula varen. En de stem van Tolf en de Zweedse taal waar ze alle songs in zingt is zeer juist gekozen. Tolf snapt wat de muzikanten willen en legt over de sfeervolle instrumentaties fraai invoelende vocalen. Verrassend genoeg voel je ineens de Scandinavische sferen die altijd al in hun muziek zat nu veel beter.

Op hun gezamenlijke album Vandrare is de sfeer zowel ingetogen (heel af en toe is er een uitwaaierende gitaar of sax te horen) als avontuurlijk. De onvoorspelbare en wentelbare stem van Tolf is als de instrumenten van de bandleden rijk aan sfeer en klanken. Haar zanglijnen schuiven met de instrumenten mee, duiken dan weer de diepte in.

Vandrare is net als Aula een album om goed voor te gaan zitten en alles rustig aan binnen te laten komen. De instrumentale composities die de muzikanten van The Milk Factory schreven hadden altijd al een beeldende kracht, met de zang van Tolf erbij zijn het dan wel meer songs geworden, maar de instrumentale sfeer en kracht zijn net zo sterk aanwezig.

Vandrare is zo’n plaat om lekker in te verdwijnen, alle klanken van de composities lekker binnen te laten komen. Zo’n plaat die alleen maar mooier wordt met elke luisterbeurt. Vandrare is een heel sterke nieuwe stap voor The Milk Factory.