×

Recensie

Pop

05 april 2013

The Milk Carton Kids – The Ash &

The Ash & Clay

Geschreven door: Edgar Kruize

Uitgebracht door: Anti

The Ash & Clay The Milk Carton Kids Pop 3.5 The Milk Carton Kids – The Ash & Clay Written in Music https://writteninmusic.com

Muziek. Het blijft gek hoe dat werkt in het menselijk lichaam. Zou er ooit onderzoek naar zijn gedaan? De klanken komen vanuit de speakers van je thuisapparatuur, dan wel via een hoofdtelefoon aan bij de oorschelp. Eenmaal binnengedrongen werken de liedjes zich richting de hersenen. Weten ze daar lang genoeg te kietelen, te prikkelen en de aandacht vast te houden gebeurt er magie. De hartstreek wordt warmer, de gemoedstoestand verandert, in het beste geval gaat er ergens een kamertje in je ziel open zodat een liedje voor altijd onderdeel wordt van wie je bent en hoe je in het leven staat.

Wat heeft dat allemaal in hemelsnaam te maken met het album The Ash & Clay van het close harmony duo The Milk Carton Kids? Alles! Want na beluistering van het album zoemen er twaalf liedjes in je hoofd rond. De eerste gang (oorschelp naar hersenpan) hebben ze moeiteloos gemaakt. Geen enkele track voortijdig afgezet, doorgespoeld of weggedrukt. Nee, de louter door akoestische begeleide nummers luisteren heerlijk weg en worden door de erg fraai kleurende stemmen van Kenneth Pattengale en Joey Ryan naar een hoger plan getild. Samenzang die je op dit niveau zelden hoort. Helemaal niks mis met het materiaal, je doet de ogen dicht en droomt er zo bij weg. Maar daar heb je wel direct een risico te pakken. Je droomt niet alleen zo weg, je gedachten dwalen vervolgens ook snel af. Niet alle twaalf de tracks op dit debuut op het ANTI label (twee voorgaande albums gaf het tweetal gratis weg via hun website) weten namelijk vanuit de hersenpan af te dalen richting hart en uiteindelijk ziel. En als het al gebeurt, is het na een lange filterronde in de hersenpan waar de liedjes eerst door elkaar heen rondfladderden.

Waar dat nu precies aan ligt is maar moeilijk te duiden, waarschijnlijk aan de soms terloopse manier waarop liedjes als de titeltrack, The Jewel Of June of On The Mend gebracht worden. Buitengewoon netjes, binnen de lijntjes gekleurd en degelijk. Want juist als er net even iets meer pit in zit (het puntig gespeelde en tekstueel grappige Honey, Honey) of juist meer drama (het weemoedige Years Gone By, met venijnig instrumentaal einde waarbij je steeds bang bent dat er een snaar zal breken) dan beginnen de liedjes te dalen en heb je het idee dat er echt iets bijzonders gebeurt. Zulke momenten zijn er over de hele linie te weinig om van een echt topalbum te spreken, maar The Milk Carton Kids overtuigen ruimschoots en laten je wel mooi achter met een flinke stomp in de maag. De droevige afsluiter Memphis is ontegenzeggelijk het hoogtepunt van het album, dat het voor elkaar krijgt een sluiproute langs het hart direct de ziel in te nemen. “God bless the souls that shook up mine”, zingt het duo. En ja, dat doet die track. De ziel aanraken en de ziel roeren. Terwijl het overgrote deel van The Ash & Clay op dat moment nog aan het rond zoemen is in je hoofd en het hart nog twijfelt om ze door te laten, sluit zich vervolgens de kortstondig geopende ingang naar de ziel alweer hermetisch. Maar Memphis is toch maar mooi binnen geraakt.

The Milk Carton Kids – The Ash & Clay

  1. Hope Of A Lifetime
  2. Snake Eyes
  3. Honey, Honey
  4. Years Gone By
  5. The Ash & Clay
  6. Promised Land
  7. The Jewel Of June
  8. Whisper In Her Ear
  9. On The Mend
  10. Heaven
  11. Hear Them Loud
  12. Memphis


  1. Hope Of A Lifetime
  2. Snake Eyes
  3. Honey, Honey
  4. Years Gone By
  5. The Ash & Clay
  6. Promised Land
  7. The Jewel Of June
  8. Whisper In Her Ear
  9. On The Mend
  10. Heaven
  11. Hear Them Loud
  12. Memphis