They Might Be Giants is met Glean alweer toe aan de vijftiende plaat. Daarmee is het New Yorkse duo een van de meest consistente indiebands van de afgelopen dertig jaar. Het debuut dateert alweer van 1986. De band verkreeg enkele jaren daarna bekendheid met songs als Birdhouse In Your Soul en Ana Ng. In 2001, flink wat albums verder, was het eindelijk weer eens goed raak met de single Boss Of Me, dat als thema van de tv-serie Malcolm In The Middle de wereld over ging.

Voor 2015 stelde They Might Be Giants zich ten doel om iedere week een nieuwe song online te gooien, een project dat inmiddels in volle gang is. Ondertussen verscheen dan ook nog dit Glean, met daarop veel songs die via het 1-song-per-week-project het levenslicht zagen. Glean is mede hierdoor een caleidoscopische, maar niet al te substantiële plaat die – zoals altijd – vol zit met leuke teksten en wat nerdy aandoet.

Opener Erase is pittige pop die je van They Might Be Giants mag verwachten en hierna schiet Glean allerlei kanten uit: van balkanachtige beats in Music Jail Pt. 1 & 2 tot de jazzy meligheid van Let Me Tell You About My Operation. De titeltrack klinkt als een moderne interpretatie van old school ska en I Can Help The Next In Line is ingetogen maar toch aanstekelijk indiepop met een electro-tintje. Good To Be Alive blijkt een originele song over wakker worden en dankbaar zijn voor het feit dat je nog leeft en dat je lichaam het nog doet. Ja, voor originele invalshoeken kun je altijd wel terecht bij They Might Be Giants.

Glean is een leuke staalkaart van de creativiteit en vooral productiviteit van They Might Be Giants anno 2015. Het album mist helaas wel een paar lekkere hoogtepunten, iets waar deze band met al zijn ervaring toch wel toe in staat moet worden geacht.