Na het naamloze debuut waren de verwachtingen bijzonder hoog gespannen, voor het combo uit Yukon. The Lucky Ones hebben enkele topmuzikanten in de rangen naast de zanger/gitaristen Ian Smith en Ryan James West en de mandolineman JD McCallen levert fiddleman Kieran Polle ook zijn vocale bijdrage in een op een de muzikale tradities verder bouwend repertoire waarin bluegrass en andere mountain elementen zich vermeien met honk tonk .

Samen met enkele gastmuzikanten sloegen ze hun tenten weerom op in een kerkgebouw,  de locatie, De Anglicaanse kathedraal van het aartsbisdom van Yukon droeg bij tot de sfeer, enkele dagen later kwamen ze er met negen songs uit die de  evolutie aantonen. Met uitzondering van de afsluiter My Gal is Good to Me een op fiddle en piano uitwaaierende ballade, treffen we uitsluitend eigen werk aan.

The Lucky Ones zijn helemaal geen saaie conservators, ze blazen tijdloze muziekjes nieuwleven in, naast de traditionele aanpak eisen de verhalen de aandacht op. Het door JD aangebrachte Kate & Dan is zo’n outlaw epos van een stelend en moordend gangsterkoppel dat aan de galg eindigt. Na de terechtstelling is Broken Bow Stomp het uitbundige instrumentale vervolg met de ontketende fiddle in een glansrol. Met Goodbye Train betreden we bluegrass terrein met die fiddle, karakteristieke samenzang en bijhorende picking van banjo en mandoline en ook Bones paradeert in dat straatje met knappe harmonicabijdrage van Smith

Keno City Love song is een prachtig verstild countryverhaal dat herinnert aan het intimistische troubadourswerk van Kris Kristofferson. “I’m still drunk of missing you” komt uit de dorstige kelen die  hun verdriet wegspoelen in de plaatselijke saloon. Jake is een door Ian Smith gezongen berustend prairiestory die de verwoestende dustbowl van de jaren dertig en de massale sluiting van de farms veertig jaar later in herinnering brengt. Slow Dance, Square Dance, Barn Dance  vraagt nauwelijks 26 minuten van uw tijd en die zijn wel besteed.