Twee jaar geleden verscheen het album Call Of The Gods van de uit Rio de Janeiro afkomstige Ipanemas. Het was de opvolger van het meesterwerk Bossa Is Our Gift uit 2006. Het album werd vervolgd met een legendarische tour waarbij alleen Engeland en Nederland werden aangedaan. Met een band vooral bestaande uit leden van Azymuth en als enige echte Ipanema zanger/drummer Wilson das Neves, (gitarist en andere Ipanema, Neco was thuis in Rio gebleven) werd het publiek overwonnen. Hun excellente Afro-bossa bleek ook live onweerstaanbaar.

Na twee jaar verschijnt nu Qua Beleza, wederom een heerlijke verzameling tijdloze songs. Het album markeert een kleine verandering binnen het geluid van de band. Nog meer dan op hun vorige albums is de noordelijke Braziliaanse, meer Afrikaans getinte, sfeer in het geluid verzonken. De ritmes zijn spannender, zelfs tegendraadser dan ooit en worden briljant door elkaar gevlochten. Vooral in songs als A Cara Dele en albumafsluiter Eparrei komt dat uistekend naar voren. Het album kent louter sterke en sfeervolle tracks en het kenmerkende trombone geluid van Vitur Santos, wat het geluid van The Ipanemas zo mooi kleurt, komt steeds optimaal fraai naar voren. Daarnaast is de toevoeging van zangeres Aurea Martins een fraaie aanvulling op het stemgeluid van Wilson das Neves. De twee ‘oude’ stemmen vullen elkaar prachtig aan in eerlijke emotie. Qua Beleza is het enige echt goede vervolg op meesterwerk Samba Is Our Gift.