The Grand Undoing is de groepsnaam waarachter Seth Goodman al een tijdje schuilt.  Als jongeman pikte hij muziekjes op van de platenspeler in de huiskamer en groeide op met de programmatie van de college radio in Boston en de bloeiende plaatselijke clubscène. Invloeden die onmiskenbaar doorklinken in zijn muzikale projecten. Op de voorganger White Space Flavors and Parties Only tekent hij zijn eigen lijnen uit met gitaar, bas en piano.

Dat laatste instrument laat hij over aan Cris Nole die eveneens de orgelpartijen aanlevert, zijn oude vriend Allen Devine waarmee Goodman destijds een duo vormde harmonie. Op  Sparks Rain Down From The Lights Of Love wordt de muzikale horizon nog verruimt.  De percussie  afwisselend in handen van Andy Plaisted en Ken Winokur zorgt voor inventieve structuren. In deze rijk geschakeerde popgetinte langspeler,er wordt moeiteloos overgeschakeld van een soort klassieke pop met een barok randje naar rock met hier en daar symfonische accenten van de viool van Ian Kennedy en de cello van Matt Constantine.

In het wat zuiniger georkestreerde maar  onpeilbaar ruimtelijk klinkende The Winter begeleiden saxofoon en de pedalsteel van BJ Cole de klaaglijke zang Van Goodman en in Anyway The Wind creëert de pedalsteel van deze doorgewinterde studiorat een zweverige ruimtelijk klinkende ontknoping van een sprankelende melodieuze soundtrack die aansluit bij de traditie van Anglo Amerikaanse pop en door het ietwat rauwe stemtimbre van Goodman en de inventieve benadering de valkuilen van de mainstream handig ontwijkt op dit groeiplaatje.