Dit trio stamt uit Alabama maar heeft verrassend weinig te maken met de gebruikelijke Southernrock die nog regelmatig in die regio opwelt. The Dirty Clegg opereert in het straatje van bands uit de grootstad met een soort opgewaardeerde garagerock waarin echo’s van pop en rock uit een lang vervlogen verleden opdoemen.

The Dirty Clegg ontstond In Wenfield Brian Manasco verruilde zijn folkduo na een jaartje voor een volwaardige band. Ondertussen werden enkele epeetjes en langspelers uitgebracht na enkele persoonswisselingen vormt bassist Ky Carter samen met Manasco de vaste kern. Het duo trok naar O’l Elegante om daar weerom samen met Lester Nuby drummer, producer en mede-eigenaar van de studio, aan de slag te gaan. De voormalige zanger zag de teksten van Manasco niet echt zitten, er volgden audities voor een nieuwe zanger. De muziek was ondertussen al ingeblikt en uiteindelijk besloot Manasco om het nieuwe songwerk zelf van zangpartijen en aangepaste arrangementen te voorzien. Dat resulteert na een aarzelende start in een  geslaagd muzikaal experiment.

Waves is opgebouwd met een dozijn songs die een avontuurlijke muzikale trip vormen vanaf het in snaren fuzz en galmende echo’s gedrenkte Trials, Born To lose start met ver op de achtergrond gemixte nauwelijks hoorbare zang, die als de intensiteit toeneemt even boven de doffe drumbeat uitstijgt. Young Lovers ontvouwt zich op nerveuze ritmiek, vervormde snarenspinsels komen uitgebreid aan bod met daarop heldere zang. Het is een van de tracks waarbij Manasco  op de achtergrondzang van Cameron Lane kan rekenen.

Wonderland werkt bijzonder aanstekelijk met die voortdurende dynamische tempowisselingen en leunt bovendien op een stevige rockfundament. Dat is eveneens prominent aanwezig in het van Lana Del Rey afkomstige West Coast dat bij momenten psychedelisch aanvoelt met die gelaagde sound na het dromerige Homesick.

Een orgeltje aangevuld met synthesizers zorgt voor een naadloze overgang met Lucy.  Whiplash zorgt even voor een fraai pop getint intermezzo. “Too good to last” zingt Manasco herhaaldelijk in de afsluiter, ongetwijfeld heeft hij het bij het verkeerde eind. Waves smeekt om een vervolg.