Zusjes doen het altijd goed in een bandje. Kijk maar naar The Corrs (met broertje er bij) en Kitty, Daisy & Lewis (ook met broertje). En als je dan geen familie bent, dan doe je gewoon alsof. Zoals The Cornshed Sisters. Geen zusjes dus, maar gewoon een meisjeskwartet uit Tyne and Wear, Engeland.

Deze nep-zusjes Jennie, Cath, Liz en Marie zingen. Alle liedjes op hun debuutplaat Tell Tales zijn vierstemmig, en dat doen ze verdomd goed. Begeleid door piano en hier en daar een gitaar ademen de nummers een soort middeleeuwse folklore uit. Minimalistische liedjes die soms uitgroeien naar iets groters, maar nooit bombastisch worden.

In Tommy laten de vier meisjes horen dat ze ook a capella heel wat te bieden hebben. Elke luisteraar die vroeger een kinderjuffrouw als Mary Poppins wilde hebben, zal meteen denken aan Chim-Chimney. Inderdaad een musical-achtig nummer, maar zonder al te veel theatrale poespas. Ook andere nummers, zoals If You Were Mine, zouden zo gebruikt kunnen worden in een musical. Geen overdreven grote productie als bijvoorbeeld Miss Saigon, maar meer als Fiddler On The Roof, en zoals eerder gezegd, Mary Poppins.

Niks mis mee dus. Dat is het probleem. The Cornshed Sisters zijn zo intens braaf. Zo verschrikkelijk braaf, dat Tell Tales er saai van wordt. Je zou ze stuk voor stuk een door elkaar willen schudden. Nummer na nummer is ingetogen, lief, zuiver en keurig gezongen. Om gek van te worden.