×

Recensie

Alternative

02 november 2019

The Bullfight

Eggs & Marrowbone

Geschreven door: Marcel Hartenberg

Uitgebracht door: Brandy Alexander Recordings

Eggs & Marrowbone The Bullfight Alternative 4.5 The Bullfight – Eggs & Marrowbone Written in Music https://writteninmusic.com

“Eieren en mergbeen. Om je man blind te maken. Werkt altijd.” Dat was de boodschap die een oude vrouw, verliefd op een andere man, van een dokter kreeg. Toen de blindheid ogenschijnlijk toesloeg, wilde de vrouw de man een rivier induwen en hem zo om laten komen. De man stapte echter opzij en de vrouw viel in het water. Zo kwam ze uiteindelijk zelf om het leven. De dood. Onverwacht vaak en doorgaans met een verschijningsvorm van liefde of lust samengaand. Misschien wel het gebrek aan liefde, het gebrek aan lust, misschien wel een uitvloeisel van jaloezie of misschien wel omdat de dader de dood toegenegen is. Zie daar de veel voorkomende thematiek van murder ballad.

Ballades, ja, maar donker, niet zelden luguber en inderdaad doorgaans met een slechte afloop. Hetzij voor een slachtoffer, hetzij voor de dader. Eeuwenlang zijn ze er al, ook in de Nederlandse taal kwamen we ze al tegen. Denk aan Het Lied Van Heer Halewijn. En ook in de popmuziek vinden we er vertolkingen van terug. Bobby Darin’s Mack The Knife, The Kingston Trio’s Tom Dooley, Tom Jones’ Delilah, Elvis Presley’s Frankie And Johnny, Jimi Hendrix’ Hey Joe, Leadbelly en Nirvana’s Where Did You Sleep Last Night, Johnny Cash’s Long Black Veil,  Marty Robbins’ El Paso en natuurlijk Where The Wild Roses Grow van Nick Cave en Kylie Minogue laten alle zien dat je er succesvol mee kunt zijn.

In eigen land is er The Bullfight. De meesters van het verfijnde duister, kunstenaars in het aangenaam onaangename, muzikanten met een hart voor koud zijn terug. Waren La Chasse, Shame, Guilt, Deception fraaie vingeroefeningen in het schemerlandschap van donkere muziek, waar de band zich onder meer al bedreven toonde in het genre van de murder ballad, Eggs & Marrowbone is het album waarmee de band niet alleen een uitstekende soundtrack maakt bij het boek met dezelfde titel en als ondertitel The Art Of The Murder Ballad, de band doet dat bovendien met een grote diversiteit aan nummers, met een grote fantasie en panache geschreven teksten en steeds met fraaie instrumentatie voor de verschillende nummers. Ook als het album niet de muziek zou zijn om het prachtige boek te ondersteunen, verdient het alle aandacht. De schrijver van de muziek van de nummers, Thomas van der Vliet, laat horen hoe zeer hij de origine van murder ballads kent én weet de diversiteit daarvan in hun eigen nummers uitstekend over het album te verdelen. Nick Verhoeven, de tekstschrijver en zanger van The Bullfight, toont zich, net als op eerdere albums, een begenadigd verhalenverteller en legt tegelijkertijd zo’n scala aan getroebleerde figuren in de verhalen voor dat de Joker, ongeacht of vertolker nu Heath Ledger, Joaquin Phoenix of Jack Nicholson is, er qua intensiteit en beleving iets van zou kunnen leren.

Lieflijk, zeer lieflijk opent het album met Lullaby. Twee damesstemmen zingen een onschuldig slaapliedje. Met een muziekdoos op de achtergrond, heerlijk vioolspel wordt langzaam maar zeker het verhaal verteld van wat er gebeurde met de vader van het kindje voor wie het liedje klinkt. Bijzonder droef het glockenspiel aan het eind van het nummer als de muziekdoos verstomt. Compliment voor de zangeressen Daisy Cools en Linda Kreuzen én voor het arrangement van het nummer: de subtiliteit wordt nimmer doorbroken. Het tweede nummer haakt in op de actualiteit van het moment, alleen werd het vooruitlopend daarop geschreven. Doomsday Prepping luisteren met in gedachten de gebeurtenissen in het Ruinerwold, geeft tijdens deze al wat donkere dagen wel een onbestemd gevoel. Oh zo subtiel verweven de schijnbaar logische gedachtentrein waarmee de hoofdpersoon zijn daden verklaart. Het is mooi om te horen hoe de twee heren muzikaal en tekstueel vernuft hier in elkaar over laten vloeien: de muziek die Thomas schreef, is al net zo onderkoeld als de tekst van Nick. Een mooie combinatie. Die ideeën vormen een belangrijk deel al van de bouwstenen van het album. De uitvoering ervan door de band maakt het af: Eddie Kuijpers’s contrabaswerk, de subtiele drums en percussie van André van den Hoek, de piano van Tim Moerkerken en niet te missen de viool van Esther Vroegindeweij zijn alle net zo essentieel in The Bullfight. Om de nummers met precies de juiste intentie en klank neer te zetten, moeten de bandleden aangesloten zijn op de energie die de nummers en de donkere verhalen met zich meebrengen. Het samenspel van The Bullfight laat horen dat de band zich onderling feilloos weet te vinden en zeer goed aanvoelt.

Lying In Your Arms brengt een schitterende gastrol voor Birgit Schuurman met zich mee, net zo onverwacht en ontwapenend als Kylie destijds klonk naast Nick Cave, klinkt Birgit nu naast Nick Verhoeven. Een mooi liefdesrelaas op het eerste gehoor met dan een donkere twist erin, passend bij The Bullfight en al helemaal zeer passend bij dit album. Let ook op de slidepartij van Mark Ritsema: mooi! Alexander! laat nog eens horen hoe afwisselend Nick in zijn teksten kan zijn. Mooi ook hoe hij hier meer verhalend klinkt in zijn zang, een perfecte klaagzang neergezet door de band.

We noemen er nog één. The Ballad Of Aurely. Een erg mooi kleinood op dit toch al prachtige album van The Bullfight. De band is erin geslaagd het geluid van lang vervlogen jaren te creëren, waar de zang zeer fraai bij klinkt. Suze Terwisscha en Lizet Vink zorgden voor het vocaal arrangement en maakten er een heel mooie samenzang van. De optigan, een orgel waarmee je bijvoorbeeld ook oude soundtracks kunt gebruiken voor je muziek, wordt hier door Thomas prachtig ingezet. Natuurlijk is er nog meer moois te vinden op het album, maar laat de boodschap vooral ook zijn: ga het ontdekken.

En bovendien, het album is ‘slechts’ de soundtrack bij het gelijknamige boek. Dat boek vraagt, naast de muziek, terecht, onze aandacht. Wat een prachtige werken van uiteenlopende kunstenaars heeft Thomas verzameld in dit boek. De verschillende interpretaties van murder ballads, als je open staat voor de verhalen in de murder ballads, spreken even zeer tot de verbeelding als de murder ballads zelf. De artiesten geven er alle vanuit hun eigen invalshoek, de ene abstracter dan de andere, de ene meer in symboliek, invulling aan. Uiteenlopende fascinerende en toepasselijke verbeeldingen van het duister dat om de hoek wacht, het donker dat in het leven kan schuilen, de passie, de tragiek, de pijn. Schrijvers, schilders, fotografen, dichters, tekenaars, ze hebben er alle behagen in geschept het onbehagen vorm te geven. Van grote namen tot onbekende: laat je verrassen. Bij deze recensie hebben we al een voorproefje opgenomen van het boek. Maar ga het vooral zien. Dat kan in het boek bij het album of bij boekhandel Donner in Rotterdam, waar een expositie gewijd is aan het boek en album. Die expositie krijgt later een vervolg bij Concerto in Amsterdam. De band gaat vanzelfsprekend ook touren om de release onder de aandacht te brengen. Tourdata vind je op hun eigen Facebookpagina.

The Bullfight en met name Thomas van der Vliet hadden de lat vooraf hoog gelegd. De uitdaging een multimediale uitgave te maken, was al niet gering. Goed, het kostte de nodige tijd om het eindproduct te maken, maar het resultaat mag er zijn. De variatie aan artiesten, meer dan honderd, die hebben meegewerkt en de variatie aan werken, teksten, collages, schilderijen, foto’s, gedichten, columns, verhalen, het geheel is als werk al imposant en er zitten echt heel mooie werken bij. Om dat vervolgens als boek zo uit te geven, dat vraagt het nodige geduld en zorgvuldigheid in de samenstelling.

Wanneer je je bedenkt dat de band daarbij zelf de zeer fraaie soundtrack maakte en Thomas daar voor de muziek schreef en de band die ook nog eens gedreven brengt en al met al zeer geslaagd laat zijn, dan zou je, in stijl van de release, zowat zeggen dat het een plaat is geworden waar je een moord voor zou plegen. Neem dat vooral niet al te letterlijk, maar ga het album zeker luisteren en bekijken, Eggs & Marrowbone is, in zijn geheel, bijzonder mooi geworden.



  1. Lullaby
  2. Doomsday Prepping
  3. Lying In Your Arms
  4. Alexander!
  5. The Ballad Of Aurely
  6. Therefore I Run
  7. The Supergrinder
  8. The Lamenteer
  9. The Hazeldonk Shuffle
  10. Eggs & Marrowbone

Kant A:

  1. Lullaby
  2. Doomsday Prepping
  3. Lying In Your Arms
  4. Alexander!
  5. The Ballad Of Aurely

Kant B:

  1. Therefore I Run
  2. The Supergrinder
  3. The Lamenteer
  4. The Hazeldonk Shuffle
  5. Eggs & Marrowbone