The Boom Yeh
Near-Earth Objects
The Boom Yeh is een vaste waarde in de Londense muziekscene van de afgelopen tien jaar. Het collectief, geleid door gitarist/componist Jon Speedy, geeft al flink wat jaren een lekkere slinger aan de Britse jazzfunk. Naast Speedy en de ritmesectie brengen de blazers – sax, baritonsax en trombone – steevast een flinke toegevoegde waarde; hun arrangementen zijn inventief en effectief. Aangevuld met extra percussie en toetsen horen we op Near-Earth Objects een lekkere dikke band.
Dit derde album van The Boom Yeh bevat acht instrumentale tracks die heerlijk de speakers uitknallen. Het begint met het onweerstaanbare Keep Right On, waar de band als een soort nieuwe incarnatie van Tower of Power huishoudt. Hierna is Chronic Tonic wat meer rechtdoorzee; op een andere manier weer bijzonder appetijtelijk. Een toegankelijk brouwsel van poppy jazzfunk en disco.
Speedy mag op het lekker zwaar aangezette, funkrockende Hot Tamale – een single uit 2021 – los op de gitaar. De band levert hier eigenlijk een potentiële score voor een klassieke seventies cop movie. De titeltrack van de plaat duwt en trekt lekker vanuit de drums en gitaar en ontspant dan weer via de blazers; een fijne wisselwerking.
De muzikanten van The Boom Yeh hebben een flinke muzikale bagage, afzonderlijk werkten bandleden met onder meer Jamiroquai, The Brand New Heavies, Incognito, Alice Russell en Leroy Hutson. De podiumervaring binnen de band is ook substantieel en omvat gigs in Ronnie Scott’s, de Elgar Room in de Royal Albert Hall en optredens op het EFG London Jazz Festival en het Manchester Jazz Festival.
Ervaring genoeg dus binnen The Boom Yeh. De band tikt de bigband-jazz aan op Othership, maar dat doet wel met een funky inslag. Het is een eerbetoon aan Speedy’s vader, jazztrompettist en bigband-leider. Pocket Rocket knikt naar Parliament en Funkadelic en laat een smeuïge baritonsax-solo horen. Op Mind’s Eye schakelen de heren terug om chillout room- en beach party-sferen te brengen. De Fender Rhodes en keyboards scheppen licht alcoholische sferen tegen de achtergrond van een kleurrijke zonsondergang.
De dikke grooves keren hierna niet meer terug, iets wat geen ramp is want The Boom Yeh heeft al genoeg uitgedeeld en de afsluiter Possibilities is een kalmerende, genietbare track, volgens de band zelf in de geest van Roy Hargrove’s RH Factor. Mooi om die naam weer eens voorbij te horen komen.
The Boom Yeh wilde met Near Earth Objects een plaat met compacte instrumentals maken, met daarbij ruimte voor live-improvisatie. Dat is precies wat het is. Acht tracks, allen (ruim) onder de vijf minuten. Met een half uurtje is het alweer bekeken maar in die dertig minuten komt er genoeg moois voorbij om toch te kunnen spreken van een rijk en voedzaam album.