Vlak voor het verscheiden van 2011 komt er nog even een album uit voor de jaarlijstjes. Want wat is die nieuwe van The Black Keys goed zeg!

Dat The Black Keys (2001) zich van heerlijk stuiterend gitaar en drumduo over de jaren ontwikkelde tot een duo met een waar bandgeluid hadden we misschien kunnen verwachten. Maar dat de band zo ontzettend goed werd niet. Met het geweldige album Brothers van bijna 2 jaar terug, en de enerverende tour die daarop volgde, braken ze volledig door naar het grote publiek. Ze bliezen gewoonweg elke andere band de afgelopen jaren van het podium af met hun super energieke mix van blues, rock en alternative. De ontwikkeling die gitarist/zanger Dan Auerbach en drummer Patrick Carney met Brothers inzetten, trekken ze met hun nieuwe album El Camino weer een stuk verder op.

Gelijk al met de prettig rockende eerste single Lonely Boy begint het album ijzersterk. En de daarop volgende songs Dead And Gone, Gold On The Ceiling en het van classic rock doortrokken Little Black Submarines zijn al net zo voortreffelijk. Maar ook songs als Stop Stop, Nova Baby en Sister bewijzen dat er nog ongelooflijk veel rek zit in de sound van The Black Keys. Ze klinken los, rocken hard (Joss Homme zou een moord doen voor zo’n riff als in Rock Right Back) en Auerbach laat de soul ongenadig in zijn stem doorklinken. Daarnaast zijn de medemuzikanten prima gecast en bewijst mede songschrijver en toetsenman Brian Burton de band een uitstekende dienst. In productie van de BK mannen zelf en Danger Mouse (waar is die man tegenwoordig niet bij betrokken?) klinken de songs super dynamisch en broeierig.

Nooit verwacht dat The Black Keys een album zo goed als Brothers zouden kunnen maken maar ze flikken het gewoon weer met El Camino..!