Interessant hoe Never Stop #2, het eerste The Bad Plus album zonder pianist van het eerste uur Ethan Iverson en met nieuweling Orrin Evans, door slechte Europese distributie, niet op onze radar verscheen. Gelukkig is dat met het verrukkelijke Activate Infinity, hun tweede in de nieuwe bezetting, met een uitgave op het Britse Edition Records wel anders.

Never Stop #2 brachten ze ook niet digitaal uit. Ze wilden wel weer eens wat geld aan een album verdienen en verkochten deze alleen bij hun optredens en dat bleek een groot succes. Omdat het album ook promotioneel niet echt werd ondersteund viel het voor het niet naar concerten gaande publiek ook maar weinig op. Voor het nieuwe album werd dus wel weer gekozen voor een platendeal. En dat is de juiste keus geweest.

Activate Infinity is een geweldig album dat het verdient door een groot publiek gehoord te worden. Een album vol composities ook die zo levendig zijn dat het lijkt of het trio aan een nieuwe jeugd is begonnen. Natuurlijk is dat aan nieuwe aanwas Evans te danken maar ook bassist Reid Anderson en drummer Dave King zijn in bloedvorm. Elke compositie nestelt zich gelijk in je hoofd om daar bij meerdere luisterbeurten al helemaal niet meer uit weg te gaan.

Hoe verrukkelijk gedreven de openingstrack Avail, zo fraai uitgelijnd is het sfeervolle Slow Reactors. Hoe simpel en fraai de pianopartij hoe levendig en avontuurlijk de bas en drums. Wat een wereldtrack gelijk zeg. Met Thrift Store Jewelry en het meer dan geweldige The Red Door bewijzen ze mijn eerder statement van niet uit je hoofd te krijgen tracks optimaal. Luister ook eens naar hoe ongelooflijk Dave King op die laatste track zijn drums laat doorroffelen en de band pas op het allerlaatste moment met bas en piano de melodie oppakt en de compositie nog verder opduwt. Verrukkelijk.

Aan alles op Activate Infinity kun je horen dat de nieuwe The Bad Plus met ongelooflijk plezier zichzelf opnieuw uitgevonden heeft. Hoe prachtig ook de ballade die Looking In Your Eyes is. Drie muzikanten die zelfs in de ballade zich niet laten leiden door voorspelbaarheid en daaruit juist het allermooiste uit de door Evans opgezette melodielijnen halen. Dovetail Nicely en vooral Undersea Reflections zijn ook al van die geweldige trio efforts. Geweldige techniek gecombineerd met avontuur, melodie en levenslust. Het ingetogen, subtiel en briljant uitgebouwde Love Is The Answer sluit het album wel heel erg mooi af.

Natuurlijk is Evans een andere pianist dan Iverson was. Dat mogen we nu na twee albums best zeggen. De manier waarop Evans met zijn levendige spel ook Anderson en King weer volop in de progressie heeft gekregen mag beslist buitengewoon genoemd worden. Ze klinken nog vrijer dan voorheen.

Activate Infinity laat een jazztrio horen hoe je dat het liefst hoort. Volledig in balans, zowel qua composities als prominent spel, en zo vol levenslust dat je gelijk verschrikkelijk veel zin krijgt het trio ook live weer aan het werk te gaan zien.