Met het in 2017 uitgebrachte debuut I’ll Be Yours gooiden The Americans, hoge ogen en ook nu doen ze hun naam alle eer aan met stevig in de traditie van hun thuisland gewortelde muziekjes. Die worden weliswaar in de geijkte instrumentatie van gitaarrock gepresenteerd maar overstijgen moeiteloos de middelmaat op de nieuwe langspeler.

Het heeft ongetwijfeld de maken met het verhalende songwerk  van frontman Jack Ferris. Ferris en bassist Jake Faulkner ontmoeten elkaar ooit als kinderen van bevriende moeders die nog samen naar Woodstock reisden. Hun kinderjaren beleven ze afzonderlijk in verschillende steden, tijdens hun opleiding in de middelbare school lopen ze elkaar terug tegen het lijf. Een gedeelde interesse voor de pre-war blues en blues leidde naar samen zelf musiceren, ze overleven als dakloze buskers in San Francisco waar ze ter plaatse de verrichtingen van collega straatmuzikanten op tape inblikten. Een ontmoeting met gitarist Zac Sokolov in de straten van LA die resulteert in een samenwerkingsverbond na jarenlang oefenen op hun snaren arsenaal, met de komst van percussionist Robert Frank.

Ze hebben bitter weinig vertrouwen in hedendaagse rock en proberen zelf gecomponeerde stuff uit waarin de spirit van weleer verder leeft zonder in nostalgische toestanden te verzanden. Met de uitstraling van Ferris, een soort veredelde James met een uiterst expressieve stem en hun muzikale verrichtingen trekken ze de aandacht van Lucinda Williams, ze werken samen met Jack White en Robert Redford  die hen voor de historische documentaire reeks American Epic engageert. Geheel terecht overigens ook met hun eigen werk overtuigen ze moeiteloos.

De nieuwe langspeler kwam tot stand  in de Big Bad Sound Studios, het zelfgeproduceerde werk klinkt sterker dan ooit met galmende gitaren en doorleefde zang. De titeltrack opent de score met solide folkrock en galmende gitaren, Born With A Broken Heart , Give Way en het rauwe, knap opgebouwde The Day I Let You Down, slowburners als Farewell of What I Would Do, de folk van Guest Of Honor, Romeo of de opzwepende tomeloze boogierock van Orion.

Onveranderlijk machtige songs die herinneren aan het betere rockwerk uit de Amerikaanse Heartlands met vertrouwde echo,s van werk uit lang vervlogen tijden. “Genius musicians that are reinventing  American heritage music for this century,  and it sounds even better this century.” Bijzonder Lovende woorden van T Bone Burnett en een accurate omschrijving.