×

Recensie

Electronic

07 april 2022

Tempers

New Meaning

Geschreven door: Leon Pouwels

Uitgebracht door: Dais

New Meaning Tempers Electronic 3.5 Tempers – New Meaning Written in Music https://writteninmusic.com

Het is te eenvoudig om letterlijk de Private Life review te citeren, het New Yorkse Tempers maakt nog steeds dezelfde donkere postpunk muziek en voegt in principe geen nieuwe ambitieuze kleuren toe. Het claustrofobische Private Life houdt de gordijnen open, het blijft schimmig wat zich daarachter precies afspeelt. New Meaning is een meer naar buiten gerichte stap, al leiden de albumhoes traptreden naar de alles opslokkende hiernamaalse duisternis. Het grote mysterie zet zich voort en bijt dieper in die azijnzure belevingswereld van dit geheimzinnige duo.

Het verspillende pandemie tijdperk is positief misbruikt om de aandacht op de heruitgave van Services debuutalbum te richten. Als een voorspellende Nostradamus zetten sobere kale lijnen uit welke in de nabije toekomst een griezelige waarheidsgetrouwe rol vervullen. De hiaten van het bestaan vervolledigd door een breed scala aan ontvluchtbare dagdromen. We wonen nu eenmaal in die onverlichte spookmaanzijde, de dagen door vrijheid beperkende consequenties ingekort die het dagelijkse leven niet echt gangbaar en gemakkelijker maken. Ondanks het nevelige bestaan is er in die darkwave wereld van Tempers ruimte voor vlagen aan sprankelende zonnestralen waardoor New Meaning niet continu loeizwaar is.

New Meaning herdefinieert, analyseert en digitaliseert de mogelijkheden van nieuwe opgelegde normen, maar vooral van de nieuwe gekoesterde waardes. Slaapwandelend dagdromend tussen schaduwrijke illusies, denkbeeldig escapisme en acceptabele waanideeën. Het tegen de avondklok strijdende gothic Nightwalking openbaart zich als een uit het stoffige lichaam tredende transformatie. De vocalen van Jasmine Golestaneh als enige tastbare element, haar berustende gesproken woorden het monumentale rustpunt.

Well, I Know I’m Walking Ahead
Where I’m Going, I’m Really Not Sure
And I Know If I Turn A Blind Eye
Something In Me Will Petrify

En ik vervolg dezelfde weg samen met haar.

Echo’s uit het verleden overstemmen de nagalm van het heden. Navelstarend voortbewegend ga ik op de straffe beats in, de contactleggingsangst verbleekt in het veilige egocentrisme. Onzichtbaar overleven in het voedingsrijke traag optimistische klankenbord van het negatief stemmende Unfamilair. Het New Meaning zelfredzaamheidspakket is een paradox, gevuld met zwaarwegende keuzes. Gereedschapsleverancier Eddie Cooper is materiaal eindverantwoordelijke, en zorgt voor een evenwichtige dansbaarheidsbalans.

Verliefdheid weekt zich in It Falls Into You van de contactgestoorde emoties los, om zich als primaire levensvoorzienende basisbehoefte te representeren. Gedesillusioneerde illusies die de naakte zwakte van Jasmine Golestaneh een zacht klagend klankbord geven. Koortsig verlangend om vervolgens in die bedrieglijke aardedonkere eeuwigheid belovende Secrets and Lies valkuil te verdwijnen. Here nor There, de stilte van de waarheid en Song Behind a Wall, het tweelingzusje van de grimmige The Police compositie Invisible Sun. Dezelfde treurende melodielijnen, dezelfde weinig licht doorlatende neerslachtige mineurstemming.

En dan gaan plotseling de lampen aan en blijkt er daadwerkelijk bar weinig verandert te zijn. Normaal is de ambient Sightseeing dreamhouse een adembenemende afsluitende trip door The Big Apple, nu is het niet meer dan een wrange vruchtvlees eliminerende hap aan luchtsappen. Het sluimerende New York als leegtedecor, verdovend winterslaap ontwakend.



  1. Nightwalking
  2. Unfamiliar
  3. Multitudes
  4. In and Out of Hand
  5. It Falls Into You
  6. Secrets and Lies
  7. Here nor There
  8. Song Behind a Wall
  9. Carried Away
  10. Sightseeing