Het accent verraadt het al: Tape The Radio komt overduidelijk uit Londen. In het eerste decennium van deze eeuw werden al veel andere Britse bandjes uit de grond gestampt, dus is er nog wel plek voor nieuwe? Met hun debuut Heartache And Fear zal dit trio zich moeten bewijzen en vestigen tussen alle andere vissen in de zee.

Deze Londense band is haalde inspiratie uit onder andere The Cure en Tom Waits. Die laatste is ver te zoeken, maar Tape The Radio laat duidelijk horen dat de band beïnvloed is door The Cure. Bijna te veel zelfs. Ook de muziek zelf laat duidelijke invloeden horen van The Cure: donker, melancholisch maar soms oh zo opgewekt. Dan nog een andere grote invloed van Tape The Radio: U2. Althans, zo klinkt het. Waaiende gitaarpartijen die je als luisteraar wegblazen. En om alles nog even te bevestigen is bevat het album een nummer genaamd 1989. Duidelijk, deze band omarmt de jaren ’80.

Het eerste nummer van de plaat is meteen de titelsong. Een nummer dat niet representatief is voor de rest van het album. De spannende opbouw die het nummer bevat, klimt naar een slap refrein. Een refrein dat doet denken aan Editors, maar langs niet zo interessant is. Andere nummers op Heartache And Fear zijn dat wel, waardoor dit eerste nummer een verkeerd beeld geeft van deze debuutplaat.

Tape The Radio zou niet misstaan in een groot stadion of festival en daar komt bij dat Heartache And Fear lekker weg luistert. De band weet ondanks alle invloeden een eigen geluid te creëren. Het is alleen de vraag dat geluid origineel genoeg is om op te vallen tussen al die andere Britse,  donker klinkende bandjes.