Veel is er niet bekend over Sun Atlas. De groep opereert vanuit Los Angeles en gaat schuil achter alles verhullende outfits. De muziek? File under: cinematic funk and psychedelic jazz. Sun Atlas bracht vijf jaar geleden een single uit op Mocambo Records uit Hamburg, waar ook dit Return to the Spirit op verschijnt. The Mystic Parade / Grand Theft vestigde de naam van Sun Atlas in 2019 direct; de single, die gemakkelijk door kon gaan voor een oude hip hop rare groove, verkocht snel uit.

De eerste vier minuten van het debuutalbum Return tot he Spirit zijn voor de titeltrack, die filmisch en soms een tikje onheilspellend te noemen valt. Een even lome als levendige drumbeat, melodieuze en stemmige blazers en een spaarzame piano zetten direct een mooie sfeer neer.

Sun Atlas houdt die sfeerrijke, authentiek klinkend mix van jazz, triphop, funk, filmmuziek, afrobeat en soul lekker vast op de tracks die volgen. Qua sfeer en beleving zou Sun Atlas ook prima bij labels als Daptone en Big Crown hebben gepast. De lekkere volle drumpartij van Message from the Snakes roept rituele (woestijn)sferen op maar Sun Atlas mixt dit met heerlijk uiteenlopende blazers, waaronder pakkende baritonsax, en steeldrum. Cure the Sick staat bol van de (hand)percussie en elektronica, maar de inmiddels kenmerkende albumgroove blijft intact.

Met Phases of the Moon onderbreekt Sun Atlas voor het eerst echt de groove en cadans van het album. Een lang, spacey intro voert naar spirituelere sferen. Na de stevige, appetijtelijke grooves van Intergalactic Medium, met koper als een soort doorgedraaide, kraaiende haan, beweegt Sun Atlas met Sky World weer tegendraadser, met flink wat vintage elektronica en drogerende keyboard-baslijnen.

De muziek van Sun Atlas blijft goed behapbaar want de band houdt doorgaans vast aan de pakkende ritmes en blazers. De muzikanten leggen het er niet al te dik bovenop, maar de band heeft zich ongetwijfeld ook laten inspireren door de spirituele jazz, psychedelica en space funk van de jaren zestig en zeventig; de meeste titels spreken wat dat betreft al boekdelen. Zo ook de albumafsluiter: The Renewal of Sunface Mirror. Hier brengt Sun Atlas fluit in. Inderdaad, dat ontbrak er nog aan. Het completeert dit smakelijke album dat niet bijzonder vernieuwend is maar waar toch meer te halen valt dan op het eerste gehoor het geval lijkt. Sowieso is Return to the Spirit een authentiek klinkende, lekkere plaat die je graag regelmatig op de radio zou willen horen deze zomer.