STUFF.
old dreams new planets
Na het overwéldigende debuut is er ein-de-lijk een opvolger. old dreams, new planets bevestigt al het goede van hun debuut, maar laat vooral horen dat STUFF. enorm is gegroeid.
Voor zij die de afgelopen jaren op een verre uithoek vertoefden: STUFF. is een vijfkoppig muziekmonster met een wel érg eclectische smaak. Of het nu wat mank wandelende hiphop is, futuristische funk of jazz, de bende slorpt het allemaal in gulle teugen op om het daarna at random terug te kaatsen.
STUFF. brengt meer dan ooit tevoren een nieuwe en hypermoderne sound. Waren we al redelijk zot van hun gelijknamige debuut en scoorde hun set op Jazz Middelheim van meet af aan hoge ogen (die hevig oplichtende oogjes van Kurt Overbergh bij de aanvang van hun set ; “dat moet ik in de AB ook hebben”), dan doen ze op hun nieuwe album daar nog een stevig schepje bovenop.
old dreams, new planets is zoals de hoes al laat verstaan kleurrijker dan het debuut, zo verklaart de immer bedrijvige drummer Lander Gyselinck (LABtrio, Beraadgeslagen, Howard Peach, Ragini Trio, Kris Defoort Trio), die naast het werken aan talloze projecten ook nog eens bezig is aan een doctoraat over elektronische muziek en improvisatie en ook met zijn zus Femke de hort op gaat met dansvoorstelling Flamer.
Voor het nieuwe album trok de groep zich wederom terug in studio Finster, de studio van pianist Joris Caluwaerts (Zita Swoon). Klusje in een tiental dagen geklaard, net omdat ze elkaar door en door kennen. Stuff heeft overigens ruimschoots 150 concerten op de teller staan en er staat alwéér een uitgebreide tournee in de steigers.
De verwachtingen voor het nieuwe album lagen erg hoog en geraken meer dan ingelost, al vraagt het nieuwe album ook zijn tijd om te doorgronden. We horen strakker gearrangeerde, maar uiterst groovy stuff van de Hybrid Love tournee, waarmee de groep eerder de cultuurhuizen op stelten zette, maar ook stevig verknipte en danig hertimmerde improvisatiesessies. Die werkwijze typeert hen. Het duurt wat langer en het vraagt tijd, maar het resultaat is er dan ook naar. In ruil krijg je wederom een aardige portie dansbare psychedelica, kosmische funk, jazz en frisse feelgood hiphop.
Al van bij de korte, maar pittige opener slug, waarin een beest van een moddervette groove naast knisperende electronica de aandacht opeist, trekt de groep de registers helemaal open. En ook strata is een dolle, kosmische en bovenal opwindende trip die spanning opbouwt, om die na een minuutje of twee weer terug vrij te geven in geheel onverwachte zijsporen. En daar blijkt STUFF. erg goed in te zijn. De luisteraar wordt continu op het verkeerde been gezet en de groep weet telkens weer te verrassen door de meest onaardse geluiden te produceren.
colibri heeft dan weer een wat luiere feel, waarin onder meer de bas van Dries Lahaye even kan schitteren. Een rustmomentje, héél even maar vooral een uitgelezen moment om naar beste vermogen te freewheelen in een zalige jamsessie vol weirde spacefunk zoals alleen zij dat kunnen.
De ballad delta is dan weer een vlucht weg van de dagelijkse zorgen van het bestaan en ook fulina laat een eerder rustig, nostalgisch en meer sfeervol groepsgeluid horen. Daarmee doet de groep een goede zaak, door hun in pletwals van innovatieve kosmosmuziek ook af en toe wat rustpunten uit te werpen.
Meer kleur, minder zwart-wit en dus meer nuance, naast een wat uitgebreider klankenpalet (galapagos en de zalige african vibe van hoogtepunt spinning leaf). Naar het einde toe valt ook de avontuurlijke, gemuteerde jazzfunk van axotl op naast de dromigere afsluiter vault.
Het muzikale mengsel van de groep is uniek en haast niet onder woorden te brengen, wat deels te maken heeft met de EWI (sax meets synth) van Andrew Claes, de opmerkelijke input van Caluwaerts op keys én de inbreng van geheim wapen mixmaster Menno. Het kwintet bouwt zo aan zijn eigen muzikale speeltuin waarin zowat alles toegelaten is.
Het geluid van old dreams, new planets is onmiskenbaar dat van STUFF.: toegankelijk, gevarieerd en hypermodern. De van nature al progressieve groep bouwt voort op hun succesverhaal en maakt zich op om ook op de internationale scène weer keet te gaan schoppen met hun innovatief en experimentele geluidsavonturen. Zie STUFF. dus vooral live aan het werk, want dit soort bedwelmende, kosmische muziek moet je vooral beleven in een concertzaal.