×

Recensie

Pop

26 november 2020

Stevie Nicks

24 Karat Gold Tour

Geschreven door:

Uitgebracht door: BMG

24 Karat Gold Tour Stevie Nicks Pop 3 Stevie Nicks – 24 Karat Gold Tour Written in Music https://writteninmusic.com

Op basis van de titel lijkt het dubbele live-album geënt op het studioalbum dat Stevie Nicks in 2014 uitbracht. Met 24 Karat Gold: Songs From the Vault heeft deze nieuwe uitgave echter niets te maken. Nick heeft 17 songs vastgelegd tijdens twee concerten in Pittsburg en Indianapolis, die deel uitmaakten van een uitverkochte tour van 67 concerten. De dubbel-cd is de audioversie van een bioscoopfilm die eerder dit najaar eenmalig op het witte doek was te zien. 

Live-albums verschenen er al eerder tijdens de solocarrière van de inmiddels 72-jarige Nicks, maar nooit zo veelomvattendBegonnen als folk duo in de vroege seventies met vriendje Lindsay Buckingham werd zij – samen met hem – wereldster in 1975. Sinds 1981 is ze met tussenpozen soloartiest en zangeres bij Fleetwood Mac.  

Met het eerder genoemde 24 Carat Gold: Songs From The Vault heeft deze uitgave gemeen dat dat een overzicht van haar carrière was, maar dan op basis van oude nummers die tot 2014 nog niet waren voltooid en uitgebracht en toen voor het eerst verschenen in nieuw opgenomen versies. De tournee waar het op dit nieuwe album om gaat, omvat ook vrijwel haar hele carrière, maar van die plaat uit 2014 slechts één nummer: Starshine. 

Van de zeventien songs op dit album zijn er vier afkomstig uit de wereldvermaarde Fleetwood Mac-catalogus: Gypsy uit 1982, Gold Dust Woman van Rumours uit 1977, Stevies ‘signature song’ Rhiannon en Landslide, beide van het Buckingham-Nicks-debuut bij ‘De Mac’ uit 1975. Inderdaad, geen Dreams, de enige Amerikaanse nummer 1-hit die Fleetwood Mac ooit scoorde en Stevie’s antwoord op het wrange Go Your Own Way. Misschien heeft ze Lindsay, inmiddels ook bij Mac in ongenade gevallen, wel definitief achter zich gelaten.  

De overige dertien nummers zouden een mooi overzicht van Stevie’s solocarrière kunnen vormen, maar ze legt in haar keuze het zwaartepunt op de eerste twee soloplaten, waarvan drie nummers elk worden gespeeld. Daarbij twee van haar grootste solo-hits, Stand Back uit 1983 en de duo-hit met Tom Petty waarmee haar solocarrière in ’81 een droomstart maakte, Stop Draggin’ My Heart Around. Normaal gesproken is zo’n live-album een mooi moment om eens te kijken of de betovering van toen ook nu nog live werkt, maar helaas is Petty ons al in 2017 ontvallen. Dus wat verwacht je dan op zo’n live-album? Wat lieve woorden van Stevie over haar oude maatje. Nou niks, hoor. ‘That was fun!’, horen we haar kirren. Geen woord over Petty.  

Wat dat betreft is dit sowieso een cd die het erg moet hebben van het ‘doorrammen’. Vooropgesteld dat er onder leiding van ‘good old’ Waddy Wachtel (een vriend sinds de seventies) uitmuntend wordt gemusiceerd – dat mag je bij iemand van dit kaliber ook verwachten – ontbreekt elk spatje spontaniteit aan deze opname. Dat is nu juist wat zorgt dat een liveregistratie iets toevoegt aan de studio-opnamen.  Even een persoonlijke noot bij de introductie van een song, even iets wat de sfeer van het optreden weergeeft, het maakt net het verschil bij een live-registratie. Stevie en Waddy zouden dat na vijftig jaar moeten weten, zou je denken. Maar meer dan een handvol ‘thank you’s’ en een plichtmatig afscheidszinnetje zit er niet in.   

Dat is toch wat jammer, in de wetenschap dat dit zomaar Stevie’s laatste carrière-omvattende live-overzicht is.  

Kennelijk niet iets om veel woorden aan vuil te maken.  



  1. Gold And Braid
  2. If Anyone Falls
  3. Stop Draggin’ My Heart Around
  4. Belle Fleur
  5. Gypsy
  6. Wild Heart / Bella Donna
  7. Enchanted
  8. New Orleans
  9. Starshine
  10. Moonlight (A Vampire’s Dream)
  11. Stand Back
  12. Crying In The Night
  13. If You Were My Love
  14. Gold Dust Woman
  15. Edge Of Seventeen
  16. Rhiannon
  17. Landslide