Vorig jaar was er al het epeetje Louche en nu pakken Steve Leon & The Accusations uit met een  eerste volwaardig werkstuk van het rond de Antwerpse songwriter en gitarist  Steve Leon Michielsen opgebouwde alt country combo. Steve heeft een muzikale voorgeschiedenis in de punk- en de plaatselijke indie-scène. Countryfolk is Leon’s grote liefde en als zijn vrouw Mila Francis naast harmoniezang fiddle en mandolinepartijen aanlevert, wordt het project concreet.

In tien songs wordt het duo door de met Kristof Van de Vliet en Tim Martens ondersteund. De pedal steel en dobro bijdragen van Bouke Cools  leggen samen met  de gitaar van Yannik Hermans  accenten bij de instrumentatie. Het is niet alleen de verruimde instrumentatie die het verschil maakt. De meer persoonlijke thematiek  evolueerde naar meer universele onderwerpen, de nasleep van de pandemie en de ingrijpende veranderingen door een steeds verder oprukkende liberale en kapitalisme visie worden geenszins ontweken zoals Until we fall  en Colours, een verschroeiend snarenepos, uitvoerig illustreren.

The Clash en Cure worden als primaire inspiratiebronnen vermeld met het klimmen der jaren zijn daar naast de onvermijdelijke Hank Williams en Gram Parsons en Townes Van Zandt bijgekomen.  

You blind me en Say it loud, twee strijdbare tracks, herinneren aan die vroegere periode en een door viool aangedreven passages als Free refereert bij momenten naar The Waterboys. Met Bound to break en bovenal het op die zwierige pedalsteel meanderende Clowns  verzeilen we in countryneske sferen.

De bijtende zang blijft in functie van de aangesneden thematiek, onveranderlijke bijzonder strijdbaar klinken. Het poëtische Live every day is even een rustpunt op een fraaie combinatie van mandoline en pedalsteel zonder in vrijblijvende toestanden te verzanden. Na het fellere Free, het eerder aangehaalde, op resonerende dobro drijvende Until we fall en Colours volgt met Fiction  nog een fraaie ontknoping van dit sterke debuut.