Het is 9 december 2002 als de Britse muziekwereld plotseling door het abrupte einde aan het leven van Mary Hansen opgeschrikt wordt. Gewoon tijdens een eenvoudige fietstocht wordt ze noodlottig door een passerende bus geraakt. Haar gemis betekent een ware wolkbreuk die boven de zonnige retro sound van Stereolab tot uitbarsting komt. De band gaat nog standvastig een aantal jaren door met het afleveren van die prachtige zomerse avantgardistische elektropop, al blijft het angstvallig na het in 2010 verschenen Not Music stil, wat in principe al een collectie aan leftovers is.

Leftovers, een begrip wat volgens Stereolab gelijk aan een schat aan heerlijke donkerbruine aardewerk gekleurde keramiekwerkstukken staat. Soms een beetje kitscherig en opgepoetst, dan weer buitengewoon kunstzinnig, maar altijd handgemaakt vakmanschap. Electrically Possessed (Switched on Volume 4) is een aanvulling op het in 1992 verschenen Switched On en de daarop aansluitende Refried Ectoplasm (Switched on Volume 2) uit 1995, en Aluminum Tunes (Switched on Volume 3) uit 1998. Na een hiaat van ruim 20 jaar is daar dus die langverwachte opvolger met tracks welke niet op de reguliere studioplaten zijn verschenen. Het baanbrekende elektronische Warp label heeft de verantwoordelijke rol op zich genomen om deze publiekelijk te presenteren. Met het allesomvattende Dimension M2 als vooruitgeschoven single kondigen ze hun lang gehoopte soort van revival aan.

Een aanvulling die met de in 2000 verschenen EP The First of the Microbe Hunters begint. Een lastig te verkrijgen tussendoortje, maar wel een verdomd lekker tussendoortje. Een kritische kijk op de wereld die in een verharde egocentrische maatschappij veranderd, en langzaamaan de afgrond in zwalkt. De seventies psychedelicafunk van het swingende Outer Bongolia stuitert heerlijk alle kanten op, en wordt in een sfeervol bad van dromerige gitaaruithalen en een Zuid Europese basis ondergedoopt waarbij xylofoonachtige klanken, strakke blazers en freaky knoppengedraai voor een hypnotiserend effect zorgen. Een geestverruimende instrumentale trip van bijna 10 minuten die alleen al meer dan de moeite waard is.

Het weg mijmerende Intervals gaat in een bruisende feeststemming verder waarin die kenmerkende mooie kwaliteiten van Stereolab zo passend samenkomen. Wat blijft het een oprecht gemis dat ze al voor zo’n lange tijd die zon niet meer in dat kille winterse muzieklandschap laten schijnen. Barock-Plastic is stroperig groovend, met prachtige Franse woorden die voor een buitenstaander liefdevol overkomen, maar waarbij de insider wel de cynische lading terughoort. Normus et Phusis speelt met tempo accenten, een kleurrijke strandbal die telkens van een andere kant belicht wordt. Beschermend en moederlijk, wijze woorden welke een onschuldig kind op het loerende gevaar van buitenaf voorbereiden. Onderschatte veelzeggende teksten dus van die politiek bewuste zeer actieve frontvrouw Lætitia Sadier.

I Feel the Air (Of Another Planet) heeft dat zweverige hippie idealisme, alleen is de peace & happiness door hedendaagse realisme vervangen. Het zorglijke Household Names is zowat een profetische toekomstvisie, en is tekstueel zo 2021. Een leven dat door opgelegde gezondheidsrisico’s bepaald wordt, in een decor met treurende appelbomen gevuld. Alles naar die Bijbelse beginselen van liefde en ontrouw van Adam en Eva teruggebracht. Het repeterende Retrograde Mirror Form wordt door de herhalende woorden Fous moi la paix & Leave me alone gevormd die als een chaotische mantra de wanorde in het brein vormgeven. Indrukwekkend door een exotische freejazz werkveld ondersteund. Kortom, genoeg materiaal om deze bijzondere uitgave aan te schaffen.

Alleen… Hier blijft het dus niet bij. We hebben met een aanvullend pluspakket te maken, welke zelfs bij de onwetende starter een aangename Stereolab kennismaking is. De bijzonder geslaagde net voor de eeuwwisseling verschenen The Underground is Coming single is ook volledig aanwezig. De polaroid filmische The Super It prijssong en de kristalheldere opzwepende percussie van het vervreemdende terugkerende Monkey Jelly wordt met het door ska orgeltje opgesierde Fried Monkey Eggs aangevuld, welke in vocale en instrumentale versie absoluut de moeite waard zijn.

Het tweevoudig geïnterpreteerde spannende Solar Throw-Away is die heerlijke dansbare warme zuidelijk single welke in de lente van 2006 de zomer verwelkomt, en waarvan de Jump Drive Shut-Out achterkant ook niet vergeten wordt. Het vrij donkere Pandora’s Box of Worms is gewoon een klein instrumentaal zen new age cadeautje, net als het winterse nostalgische familiare kerstlichtjes gevoel van het dromerige L’exotisme Interieur, welke in singlevorm een eenheid met het tevens aanwezige hemels gezongen volgemetselde ritmefunk van Explosante Fixe schept.

Ook de tegendraadse botsende Free Witch and No Bra Queen 7″ met onbestuurbare James Bond jazzy bigband omlijsting staat er helemaal op, dus inclusief Speck Voice waar ze de stem als extra instrument aan de stoere filmische Shaft stadsjungle toevoegen. Diezelfde broeierige metropolistische beleving ervaar ik bij de overzichtelijke drukte van de futuristische Heavy Denim Loop Pt. 2 krautrock. Calimero is een bijzondere lazy druggy samenwerking met de anarchistische legendarische Franse underground-zangeres Brigitte Fontaine die door haar wispelturige karakter geprezen wordt, waarmee ze met alle conservatieve chansons regels breekt.

Het beweeglijke B.U.A. (Burnt Umber Assembly) geluidenpalet dient als ondersteunende track om aan het met 5 opgestelde koptelefoons kunstwerk An Entanglement of Wholes van Charles Long een extra krachtige dimensie toe te voegen. Variation One is een meer dan geslaagd op typische bijna punkie Stereolab wijze sterk jagend eerbetoon aan elektropionier Robert Moog, welke in de uitgebreide op zijn leven gebaseerde documentaire Moog van Hans Fjellestad gebruikt wordt. Och, ze zijn dan wel niet helemaal terug, maar Stereolab ordent wel op indrukwekkende wijze die uitgebreide catalogus. Een prachtige aanvulling op die rijkelijke aan materiaal gevulde schatkist.