×

Recensie

Pop

19 juli 2019

Stella Donnelly

Beware of the Dogs

Geschreven door: Leon Pouwels

Uitgebracht door: Secretly Canadian

Beware of the Dogs Stella Donnelly Pop 3 Stella Donnelly – Beware of the Dogs Written in Music https://writteninmusic.com

De tijd dat boze feministen van zich in luidruchtige confronterende demonstraties laten horen ligt al mijlenver achter ons. Pamfletten worden door sterke blogs en statements vervangen welke zich via internet verspreiden. De macht om een grote groep te verbinden is alleen maar toegenomen. Al roept deze anonieme vorm wel de nodige breekbaarheid op. Via Social Media wordt je met gemak aangevallen en monddood gemaakt. Als je dan ook nog in de positie van kwetsbare vrouw verkeerd, kan het lastig verlopen. Door de hele #MeToo kwestie wordt er terecht aandacht besteed aan het machtsmisbruik van de man en de onderschikte rol van de vrouw in hun maatschappelijke posities. Een vruchtbare voedingsbodem voor artistieke kunstenaressen die hiermee de aandacht op deze beweging vasthouden, en met scherp gevijlde nagels verbaal de aanval inzetten.

Ook de uit het Australische Perth afkomstige singer-songwriter Stella Donnelly haalt de inspiratie voor haar debuutalbum Beware of the Dogs uit de oprukkende terecht toegeëigende vrouwenrechten. De titel kan gemakkelijk voor de verslindende platenbazen en ander heersend onbetrouwbaar gespuis staan, die als hongerige honden op de kansloze positie van een jong hulpeloos meisje neerkijken, welke carrière wenst te maken. Dit thema werkt ze geheel uit in het daarop aansluitende met sfeervol gitaarwerk opgeleukte Tricks. Het naakte vrouwenlichaam op de albumhoes die door een mannenhand een stuk zeep krijgt aangereikt, is met gemak te herleiden tot een slachtoffer die zich na een ongewenste vrijpartij met haar partner schoon moet wassen.

Verder put ze veel uit persoonlijke ervaringen, zo verwoordt ze de shockerende verkrachting van een vriendin in het heftige Boys Will Be Boys. Hier overheerst wel door de trieste gedragen zang, het kippenvel moment, welke zich passend als teleurgang in deze rol mengt.

Your father told you that you’re innocent
Told ya, “Women rape themselves”
Would ya blame your little sister
If she cried to you for help?

Ja, dat wil wel direct scherp binnen komen.

Met de luchtig gestemde gitaarakkoorden en lieve stem overtuigt het vervolgens helaas allemaal minder. Bij Old Man vraagt ze aan de gerichte toehoorder of ze angstgevoelens bij hem oproept.

Oh, are you scared of me, old man?
Or are you scared of what I’ll do?
.

Om heel eerlijk te zijn. Er zit geen gepassioneerde kwaadheid in haar voordracht. Geen geschreeuw, geen gegil, nergens een overslaande stem. De teksten overtuigen wel degelijk, maar het is de dromerige uitvoering waarmee ze niet genoeg indruk maakt. Dat ze het vervolgt met een heus slaapwiegend Mosquito liefdesliedje werkt ook niet mee. Met een overdosering van vriendelijk gezongen scheldwoorden en seksuele handelingen slaat ze dan ook de plank finaal mis. Alsof ze stiekem iets heel stouts doet, in de hoop dat niemand het ontdekt. Als boegbeeld voor de gekwetste doelgroep presenteert ze zich niet juist.

Buiten dit gegeven heeft Stella Donnelly wel een heel prachtig stemgeluid. Zoals ze bijna klassiek bij Allergies
de hoogte in gaat is adembenemend mooi. Daar ligt het dan ook niet aan. Het is puur de wat gemaakte wijze waarmee ze de teksten aan de man (sorry, ik kan het niet laten) brengt. Soms werkt het perfect om juist averechts de lyrics tot uiting te brengen. Dit is een duidelijk voorbeeld waarbij dit niet opgaat. Alleen bij het titelstuk Beware of the Dogs is het enigszins in evenwicht.



  1. Old Man
  2. Mosquito
  3. Season's Greetings
  4. Allergies
  5. Tricks
  6. Boys Will Be Boys
  7. Lunch
  8. Bistro
  9. Die
  10. Beware Of The Dogs
  11. U Owe Me
  12. Watching Telly
  13. Face It