Met een volledig in het Frans gezongen album verrast Stacey Kent optimaal. De uitstekend gekozen songs brengen een sfeer die herinneringen oproept aan het zwoele Parijs van de jaren ’50 en ’60. Stacey Kent was al een vermaarde zangeres voordat ze met Blue Note in zee ging. De uit New Jersey afkomstige Kent verhuisde laat jaren ’80 voor een studie op de Guildhall School Of Music And Drama naar Londen. Het was daar waar ze saxofonist Jim Tomlinson ontmoette waarmee ze een muzikale samenwerking aanging. Het bleek niet alleen muzikaal te klikken en ze trouwden in 1991.

Het was rond die tijd dat ze ook met het zingen in jazzclubs begon. Na 2 a 3 jaar gezongen te hebben in Café Boheme in Soho werd ze gevraagd als opening te gaan fungeren voor internationale jazzacts in het vermaarde Ronnie Scott’s. Met het maken van haar eerste album Close Your Eyes in 1997 kwam haar carrière echt op gang. Binnen 10 jaar maakte ze 13 albums, zowel solo als met anderen. Het album The Lyric, dat ze met Tomlinson maakte, won vele prijzen en leverde haar de BBC prijs op voor het beste album van het jaar 2006.

Het zal zonder twijfel het contract via de Franse divisie van Blue Note en het grote succes in Frankrijk van de afgelopen jaren, geweest zijn wat Stacey Kent voor haar tweede Blue Note album naar het Frans deed switchen. In 2009 verkreeg ze van de Franse overheid zelfs een decoratie voor speciale verdiensten binnen de kunst.

Veel spannende nieuwe Blue Note albums worden trouwens tegenwoordig vanuit Parijs, mede door het coole beleid van Blue Note baas Nicolas Pflug, geïnitieerd. Met het tekenen van Kent zorgde Pflug gelijk voor een Grammy nominatie voor haar eerste Blue Note album Breakfast On The Morning Train.

Haar volledig Franse album Raconte Moi is een ode aan het Franse leven van de jaren 50 en 60 en de zwoele sfeer die zoveel Amerikaanse jazzartiesten gedurende die tijd naar Parijs deed snellen. Met een Franse uitvoering van Aqua De Marco van Tom Jobim, vertaald uit het Portugees door George Moustaki, heeft het album vanaf de eerste song gelijk de juiste coole sfeer. Met het fraaie titelnummer en songs als Mi Amor en La Venus Du Mélo als andere hoogtepunten. Maar eigenlijk zijn alle songs op het album perfect gekozen. Ze worden puur en sober gespeeld. Juist daardoor valt op hoe vreselijk prettig de stem van Kent de afgelopen jaren is volgroeid. Raconte Moi is een absolute aanrader.