×

Recensie

Alternative

06 augustus 2014

Spoon

They Want My Soul

Geschreven door: Edwin Hofman

Uitgebracht door: Loma Vista

Spoon - They Want My Soul
They Want My Soul Spoon Alternative 4.5 Spoon – They Want My Soul Written in Music https://writteninmusic.com

Het is alweer vier jaar geleden dat Transference, het vorige Spoon album uitkwam. In de tussentijd heeft frontman Britt Daniel bepaald niet stilgezeten en een album uitgebracht met Divine Fits, de band die hij vormde met onder meer Dan Boeckner, van Wolf Parade. In die band zat ook Alex Fischel (keyboard, gitaar, zang), die zich inmiddels bij Spoon heeft gevoegd. Het zorgt voor extra verdieping en verrijking vanaf de toetsen.

Na een aantal jaren weer bij label Merge te hebben gezeten heeft Spoon nu onderdak gevonden bij Loma Vista. De eerste plaat voor dit label is direct een voltreffer en een van de beste albums van Spoon (al ontlopen de werken van de band elkaar sinds jaren al niet veel meer). De productie is mede in handen van ex-Mercury Rev bassist Dave Fridmann, die als producer naam maakte met o.a. Mercury Rev, Mogwai, Low en Flaming Lips. Dat is natuurlijk een goed idee; Fridmann kan een mooi ruimtelijk geluid neerzetten met krachtige drums en dat is Spoon op het lijf geschreven.

De eerste single Rent I Pay laat bijtende gitaren en dikke drums horen, precies zoals het hoort bij Spoon. Spoon staat echter ook altijd garant voor prettige zijsprongen: de tweede single Inside Out opent met spacey klanken en laat sowieso meer synths horen. Een bijzondere song over hoe de liefde van één persoon belangrijker is dan de adoratie van vele anderen. Een song ook die een zoete maar smakelijke harp-partij laat horen. Verrassend. Single nummer drie, Do You, laat mooie akkoorden en fraai bewerkte tweede stemmen horen. Een tikje melancholiek en daardoor des te mooier, maar met drie en een halve minuut eigenlijk te kort.

Dat Spoon haar songs nog steeds vol goede ideeën stopt zonder de toegankelijkheid geweld aan te doen blijkt wel uit Knock Knock Knock, een song over een veeleisende, verstikkende relatie/vriendschap die akoestische gitaren koppelt aan dikke basdrums, menselijk gefluit en noise-injecties. De track loopt sfeervol, een beetje spookachtig, over in Outlier een synthpoptrack vol stemmige jarentachtigsferen. Ook hier spreekt Britt Daniel in feite weer iemand aan: ‘And I remember when you walked out of Garden State / Cause you had taste, you had taste / You had no time to waste’.

De titeltrack verwijst naar bullies, manipulators en opgeblazen figuren die Daniels leven zuur maakten en maken. Een sterke rocksong met die typische poppy inslag. Het hieropvolgende I Just Don’t Understand is daarentegen weer zo’n prettig verrassende Spoon-zijsprong: de piano mag leiden en geeft deze song een geheel eigen sfeer. Het afsluitende New York Kiss is gestut op strakke drums. Daaroverheen stemmige sferen, een tikje arty, een tikje new wave.

Op het achtste album klinkt Spoon herkenbaar; alle ingrediënten die de band de afgelopen ruim vijftien jaar zijn faam hebben bezorgd zijn aanwezig. Toch zijn de songs weer net even beter uitgewerkt en muzikaal vormgegeven dan op de voorgaande albums. Het is knap dat de band anno 2014 nog steeds zó kan pieken.



  1. Rent I Pay
  2. Inside Out
  3. Rainy Taxi
  4. Do You
  5. Knock Knock Knock
  6. Outlier
  7. They Want My Soul
  8. I Just Don't Understand
  9. Let Me Be Mine
  10. New York Kiss