Het was lang wachten op een nieuw album van Spiritual Beggars omdat de leden het de laatste tijd erg druk had met de andere bands waarin ze spelen (Arch Enemy, Opeth, Firebird en Witchery). Het wachten wordt echter beloond met een beresterk album van het Zweedse vijftal. Op Return To Zero rockt de band weer vanouds en komt met een aantal sterke composities op de proppen. Net als op vorige albums zijn de invloeden van klassieke hardrockbands als Black Sabbath, Deep Purple, Judas Priest en Rainbow weer prominent aanwezig.

Een prijs voor originaliteit zal de band nooit winnen, maar wie maalt daarom als zulk goed materiaal aanleveren. Na een rustig intro knalt men er meteen op Sabbath-achtige wijze in met Lost In Yesterday. Het verlies van zanger JB die vertrok naar Grand Magus wordt goed opgevangen door Apollo Papathanasio die we kennen van het Griekse Firewind. Zijn stemgeluid herinnert enigszins aan de zanger van het Duitse Trance, een Scorpions kloon uit de jaren tachtig. Spiritual Beggars blijkt nog steeds overtuigende, stuwende songs in elkaar te kunnen timmeren en bewijst dat met toppertjes als The Chaos Of Rebirth en Believe In Me. Er wordt goed en met gevoel gespeeld en gezongen en er is voldoende variatie in tempo, lengte en instrumentatie waardoor het album van begin tot eind boeit.

Slechts tijdens Coming Home zakt het niveau even in. Dit tweederangs nummer had men beter weg kunnen laten. Een kanttekening plaatsen we ook bij Concrete Horizon dat toch wel erg veel lijkt op MSG. Sterker nog, de riff en het arrangement zijn gewoon gejat van Michael Schenker. Desalniettemin is het een sterk nummer. Hoogtepunten zijn het ingetogen Spirit In The Wind dat zorgt voor een prachtig rustpunt tussen de vele midtempo beukers die op het album staan en het slepende Dead Weight waarop gitarist Michael Amott even lekker uit de bocht vliegt.

Spiritual Beggars behoort tot de top van de retro-rock genre. Fans van klassieke hardrock gaan veel plezier aan deze plaat beleven.