Sophia, de band rond Robin Proper Sheppard, werpt zich steeds vaker op als een favoriet in de Lage Landen. Zo brachten hij en zijn nieuwe band net een nieuwe, driedelige liveregistratie uit.

Eerder maakte Proper Sheppard binnen de Flower Shop Recordings al ruimte voor akoestische demo-opnames, livesessies op kamerformaat (‘at home with Sophia’) en een bijzondere concertregistratie (De Nachten), maar een registratie van dit kaliber hebben we nog niet gehad. Deze release kwam er om verschillende redenen. Eerst en vooral: in het Sophia kamp heerste al langer het gevoel dat de grote sterkte van de band vooral in de concertzalen tot uiting kwam en anderzijds kwamen er steeds vaker vragen van fans voor een livecaptatie van het nieuwe werk. Zeker in België en Nederland heeft de band een behoorlijk uitgebreide fanbasis, vandaar ook dat vele van de opnames plaatsvonden in Brussel, Gent en Brugge, aangevuld met net iets exotischere lokaties als Duitsland (Keulen), Zwitserland (Luzern), Zweden (Stockholm) en Italië (Rome).

Eerst krijgen we de integrale liveuitvoering van het laatste Sophia album As We Make Our Way (Unknown Harbours) te horen, of de set waarmee de band de laatste tijd allerhande concertzalen onveilig maakte. Nadien volgen een resem tracks waarmee doorheen de hele Sophia back catalogue gegaan wordt, met inbegrip van zowel het oudste werk, met name het debuut Fixed Water, als rarities (het helaas veel te zelden gespeelde Razorblades en Ship In The Sand). Dat resulteert in een release die erg veel rekening houdt met de hoge verwachtingen van fans (o.a. lange, robuuste uitvoeringen van The Desert Song No 2 waarmee de groep altijd verschroeiend hard kan uithalen en The River Song).

Net die tracks vol beukende kracht maken indruk, zeker in contrast met de andere, vaak sobere en op akoestische leest geschoeide songs zoals pakweg Bastards dat uit het onderschatte The Infinite Circle geplukt werd. Datzelfde contrast is een van de belangrijkste kenmerken van de groep : aan de ene kant heb je tranentrekkers waarbij de aanwezigheid van een zakdoek gewenst is, zoals de morbide doodsmars So Slow, If Only of Don’t Ask en anderzijds rockt de groep waarbij het melodieuze en het verhalende nooit geschuwd wordt en waarbij je aanvoelt dat de roots van de band in wezen liggen bij vuile punkrock. Dat komt onder meer tot uiting in het net iets vuiler klinkende The Hustle, Darkness dat volop naar een band als Tool lonkt of in de stevige gitaaruithalen in Resisting. Overigens had Robin Proper Sheppard destijds tijdlang The May Queens als uitlaatklep. Te checken voor alle fans.

Kortom: dit is een release waar Sophiafans danig van gaan smullen. Een van de redenen die een aanschaf verantwoorden is de manier waarop Robin Proper Sheppard en zijn band de nummers soms danig herwerken, waardoor ze in sommige gevallen de originele uitvoeringen doen vergeten, zoals bijvoorbeeld een uitgerekt It’s Easy To Be Lonely of There Are No Goodbyes. Dat was natuurlijk ook volledig de bedoeling.

Tezelfdertijd is deze release ook een geweldige manier om in één trek de héle Sophia catalogus te heropwaarderen. De belangrijkste evolutie is dat Proper Sheppard en zijn band, zoals al te horen viel in het laatste werkstuk, zich niet langer in donkerte hullen – ook al is net dat de plek waar ze uitblinken – en steeds vaker een opgewekter en optimistischer geluid laten horen (California). In vergelijking met eerder werk blijft de groep muzikaal gezien zeker niet bij de pakken zitten. Hoor bijvoorbeeld hoe You Say It’s Alright vertrekt vanuit cheesy eighties synthmelodieën, om vervolgens het stevige gitaarwerk en de rollende drums prominent naar voren te schuiven of hoe Oh My Love een uiterst krachtig arrangement meekrijgt.

Kortom: een nieuwe Sophia release die best de moeite is. Toch treedt bij herhaaldelijke luisterbeurten snel een verzadingseffect op. Desalniettemin hopen we dat deze nieuwe, gelimiteerde release de groep een ruimer publiek oplevert. Sophia heeft immers meermaals bewezen dat ze zowel op plaat als live (met o.a. optredens op Cactus Festival, Brugge) haar mannetje kan staan, nu enkel de rest nog.. .