Sonny Landreth is een virtuoze slide-guitarist, die hier met name bekendheid verwierf als vervanger van Ry Cooder in de band van John Hiatt. Geboren in de zuidelijke staat Lousiana geldt hij als een echte ‘musicians musician’; een man die vanwege zijn fabelachtige slide-gitaartechniek vooral door collega’s wordt bewonderd. Volgens Eric Clapton –nooit te beroerd om collega’s de hemel in te prijzen- is Landreth een van de meest ondergewaardeerde gitaristen ter wereld. Mooi voor in je C.V. In zijn gitaarwerk klinken veel zydeco-invloeden terug, wat gezien zijn afkomst te verwachten is. Naast zijn werk voor anderen heeft Landreth al zo’n tien soloalbums uitgebracht. Hij gebruikt een veelheid aan alternatieve gitaarstemmingen en speelt met name op een speciaal voor hem aangepaste Fender stratocaster.

Op zijn nieuwe album Bound By The Blues pakt Landreth (64) uit met een aantal regelrechte klassiekers, zoals Walking Blues, Key To The Highway, It Hurts Me Too en Dust My Broom. Alleen echte grootheden of lieden met een sterk narcistische persoonlijkheid durven die nog op de plaat te zetten. De eerder wat bescheiden Landreth behoort zeker tot de eerste groep, maar zet de klassiekers met zijn wat hese stem en waanzinnige slide-gitaar probleemloos naar zijn hand. Ook in andere nummers, zoals het titelnummer en Where They Will en het aan de onlangs overleden slide-koning Johnny Winter opgedragen Firebird Blues gaat hij virtuoos en tegelijkertijd smaakvol te keer.

Je kunt Landreth’s gitaarwerk, samen met dat van Derek Trucks, gerust beschouwen als een staalkaart van het huidige aanbod qua slide-spel. Dit overigens zonder hun collega-muzikanten af te vallen, want ook Europa spreekt een woordje mee. Het mooie is vooral dat deze mannen de slide-gitaar de laatste tien jaar een flinke revival hebben bezorgd.

De ware liefhebber van hedendaagse blues(-rock) kan dit album blind aanschaffen.