Het is alweer 20 jaar geleden dat Jay Farrar, na het uiteengaan van Uncle Tupelo, in 1995 met Trace zijn nieuwe band Son Volt excellent presenteerde. Met een fraaie dubbele deluxe uitgave met veel onuitgebracht materiaal wordt wederom duidelijk hoe belangrijk het album was.

Dat de verdraagzaamheid tussen Jay Farrar en Jeff Tweedy niet al te geweldig meer was op het einde van Uncle Tupelo mag een understatement heten. Beiden gezegend met een groot talent om songs te schrijven veegden ze elkaar verbaal ongeveer van het podium af bij de afscheidstournee die de band door Noord-Amerika maakte. En waar met een aantal bandleden, Uncle Tupelo was over de jaren van een driemans- naar een vijfmansgroep gegroeid, met Tweedy Wilco begonnen nam Farrar contact op met multi-instrumentalist Jim Boquist om zijn nieuwe band Son Volt te formeren. Jims broer Dave, een geweldige snarenvirtuoos, en Oud Uncle Tupelo drummer Mike Heiborn sloten zich bij Farrar aan.

Son Volt bleek voor Farrar de logische stap na Uncle Tupelo en de vrijheid die hij gelijk voelde om het songschrijverschap te delen maakt hem gefocust om gelijk ook met het allerbeste dat hij in zich had op de proppen te komen. Hetgeen lukte. Trace is een geweldig album, een absoluut meesterwerk. Een album ook dat meer gestructureerd en coherent was dan het werk van zijn vroegere band. In een prachtige mix van folk, country en alternative/punk rock (de basis voor Americana dus) wist Farrar voor Trace een weergaloze collectie songs te schrijven. Songs die tot op heden nog net zo sterk en tijdloos blijven klinken.

Lekker stevige rockers als Route en Drown (bij Farrar is het uitbundige elektrische werk van Neil Young nooit ver weg) naast prachtballads als Tear-Stained Eye en Windfall alleen al maken Trace een meesterlijke exercitie. Maar alle 11 songs op het album zijn uitstekend en Ron Woods Mystifies Me krijgt wellicht zijn definitieve versie mee. Een fantastisch spelende band en een Farrar in topvorm, met die prachtig donkere rafelige stem fijn frontaal in de mix, maken van Trace een zowel hartverwarmend als hartverscheurend mooi album.

Omdat het 20 jaar geleden is dat Trace uitkwam is er nu een dubbeldikke jubileum editie verschenen. Met naast het reguliere album zijn er op eerste CD ook tal van demo-opnamen die het originele album nog eens mooi op scherp zetten. Op de tweede CD is er een geweldig concert te horen dat een paar maanden na verschijnen van het album werd gegeven in The Bottom Line in Greenwich Village in New York. Natuurlijk, vrijwel alle songs van Trace komen voorbij maar daarnaast ook nog de Uncle Tupelo klassiekers Anodyne, Slate en Chickamauga en Del Reeves’ Looking at the World Through a Windshield. Verassing daarnaast is ook de track Cemetery Savior dat pas op de tweede Son Volt Straightaways zou komen te staan. Mooie opnamen die een gepassioneerde band laten horen.

Tracklisting Trace (deluxe 20th Anniversary Edition)

CD1:

1. Windfall
2. Live Free
3. Tear Stained Eye
4. Route
5. Ten Second News
6. Drown
7. Loose String
8. Out Of The Picture
9. Catching On
10. Too Early
11. Mystifies Me
12. Route (Acoustic Demo)
13. Drown (Demo)
14. Out Of The Picture (Demo)
15. Loose String (Demo)
16. Live Free (Demo)
17. Too Early (Demo)
18. Catching On (Demo)
19. Windfall (Demo)

CD2: Live from Bottom Line (12 februari 1996):

1. Route
2. Loose String
3. Catching On
4. Live Free
5. Anodyne
6. Windfall
7. Slate
8. Out of the Picture
9. Tear Stained Eye
10. True to Life
11. Cemetery Savior
12. Ten Second News
13. Fifteen Keys
14. Drown
15. Looking For a Way Out
16. Chickamauga
17. Too Early
18. Looking at the World Through a Windshield (Del Reeves cover)