Simon Cranstoun groeit samen met zijn broer Tyber op in Croydon, hun vader is een verstokt adept van muziek uit Jamaica, reggae en ska hoort bij de soundtrack van de familie. Als tieners zetten de broertjes The Dualers op, de skaformatie maakt furore in het buskercircuit van Londen.

Als hun wegen scheiden zet Si zijn eigen band op.  Daarin is de man zowat duivel-doet -al naast bas gitaar en het bepalende pianospel brengt hij ook de zangpartijen in het hoofdzakelij zelf gecomponeerd repertoire. Zelden zo’n toepasselijke titel gezien, die titeltrack verraad het meteen, een op authentieke leest geschoeide beat en sprankelend rollickend pianospel dat aan dat van Little Richard  herinnert. Vegas Baby jumpt resoluut richting Jackie Wilson, de hoge uithalen van Cranstoun en de uitbundige blazerssectie herinneren ook in andere nummers aan Wilson en die ook de legendarische soulcrooner en Clyde Mc Phatter klink door in het in sublieme doowop gedrenkte Right Girl.

Zo duiken in elk nummer wel ergens raakpunten op met de muziek uit de periode die jaren veertig tot vroege jaren zestig reikt. De soepele hoge tenorstem van de vintage man leent zich eveneens uitstekend tot een exotisch zijstapje zoals Elise The Brazilian waarin de blazerssectie en piano andermaal de boel op gang trekken. Bij het op ritmisch tikkende snarenspel huppelende Count on Me en een euh…retestrak Skinny Jeans is het onmogelijk op de beentjes stil te houden. Het aanstekelijke Thames River Song is even een geslaagd uitstapje naar het ska verleden van Cranstoun.

Old School is een onweerstaanbare retrotrip  naar de periode dat briljante jukeboxstuff de dansvloeren nog moeiteloos vulde.