Dat Shana Cleveland op haar soloprojecten een geheel andere kant op gaat dan met haar surfrockband La Luz mogen duidelijk zijn.  Vorig album Night of the Worm Moon zat vol psychedelische effecten en kon je met recht trippy folk noemen. Onderwijl tapte ze ook tekstueel uit een  absurdistische vaatje, door bijvoorbeeld te zingen over haar nachtmerries. Mogen we tenslotte niet vergeten dat ze een begenadigd gitarist is, met complexe fingerpicking technieken om het speels en spannend te houden.

Die psychedelica is op Manzanita weer grotendeels verdwenen en zo voelt dit album meer aards aan. Geworteld in de natuur en met veel liefde voor haar pasgeboren kind. Weggaan van de drukke stad maakte een grote impact, zoals we horen op Mystic Mine: Black spiders to hear me sing, back in the country”. Even later doet ze verslag van de seizoenswisseling in Quick Winter Sun met, “Double the dark now the new season’s come. There goes the quick winter sun”.

Helemaal verdwenen is de psychedelica niet. Door de toevoeging van synthesizers klinkt vooral Walking Through Morning Dew bevreemdend, maar geheel in lijn met het aardse gevoel van dit album, worden die synths juist ingezet om ‘enge’ insect-geluiden na te bootsen. Met naast de stadaard instrumenten ook ruimte voor mellotron, klokkenspel, orgel, pedal steel en synthesizer heeft ze wel een flinke backing band, maar deze leden vervullen vooral een achtergronddrol.

Nog meer dan eerder nemen haar vocalen een grote rol in. Dat wordt soms wel een beetje monotoon en slaperig. Gelukkig dan dat ook het fingerpicking element van haar gitaarspel weer volop aanwezig is (wat doet terugdenken aan haar eerste album, Oh Man, Cover the Ground), Luister maar naar het prachtige instrumentaaltje Bonanza Freeze. Toch voelt Cleveland zich op Manzanita misschien iets te veel op haar gemak. Dat is mooi om te horen, die terugkeer naar serene rust en liefde, één met de natuur, maar soms wil je als luisteraar een beetje uitgedaagd worden. Opveren omdat er iets heel bijzonders gebeurd. Dat doet dit album niet. Klein kritiekpuntje voor Cleveland die inmiddels wel haar heel eigen universum en stijl heeft opgebouwd. Knap!

Shana Cleveland – Faces in the Firelight (Official Video)