Twee jaar geleden debuteerde pianist Shai Maestro, na omzwervingen op kleinere labels, op het grote ECM met het fraaie The Dream Thief. Het album en de goede reacties daarop leverde hem en zijn coole trio met drummer Ofri Nehemya, net als Maestro oorspronkelijk afkomstig uit de Israëlische jazzscene waarvan het gros vanuit New York opereert, en de tevens vanuit New Yorkse jazzscene werkende Peruaanse bassist Jorge Roeder, voorname plekken op de belangrijke wereldwijde jazzpodia op.

Voor het vervolgalbum Human koos Maestro om zijn trio uit te breiden met de Amerikaanse trompettist Philip Dizack. Een geweldige keuze omdat Dizack niet alleen een overtuigend en prominent spelende trompettist is maar vooral omdat hij de nieuwe composities van Maestro perfect aanvoelt en deze met doorleefd spel fraai aanvult.

De kracht van Human zit zonder twijfel in het geweldige spel van het trio en de toevoeging van Dizack als in de nieuwe composities die Maestro voor het album schreef. Zijn groei als componist gaat hard verder.

Daarnaast heeft de pianist, die ooit als jongeling aan het trio van bassist Avishai Cohen, die toen ook drummer Mark Guiliani wereldwijd lanceerde, werd toegevoegd, over de jaren zijn status als nieuwe glanzende jazzster alom bewezen met sterke albums. Bij ECM heeft hij nu de rust gevonden in volle concentratie alles uit zijn spel te kunnen halen.

Vanaf de sterke openingstrack Time pakt het kwartet de composities van Maestro met veel klasse en gevoel op. Human is een album waarop wel heel prominent gespeeld wordt, een album dat klinkt alsof het kwartet muzikanten nog maar weer eens optimaal wil bewijzen hoe goed ze wel niet zijn. Met ontzettend veel spelplezier en compositiegevoel wordt elke compositie uitgebouwd en opgeduwd.

Human is een coherent album waarop Maestro vele jazzsferen laat horen en hij de drive die in de groep muzikanten aanwezig is, optimaal weet te benutten. Luister naar The Thief’s Dream, het langgerekte wervelende hoogtepunt van het album, en je hoort alles wat deze band zo ontzettend goed maakt. Wat een bezieling en wat een heerlijke drive hoor je in deze fijn geschakeerde compositie.

Het lyrische wat Maestro ook in zijn spel heeft hoor je dan weer terug in de verrukkelijke ballad Hank And Charlie en in het wel heel erg mooie, solo gespeelde, Compassion. Ook They Went To War, vooral door het magnifieke spel van Dizack, is een bijzondere en mooi gelaagde compositie. Net als een lekker frisse interpretatie van Duke Ellingtons In A Sentimental Mood.

Human is het gehoopte sterke vervolg op The Dream Thief en het bewijs dat de toevoeging van Shai Maestro aan het coole ‘artist-roster’ van ECM zo’n twee jaar geleden een uitstekende keuze was.