Sepultura
Machine Messiah
Het leven van een muziekrecensent kan soms best druk zijn. 2017 gaat meteen in de eerste maanden al loos met een aantal belangrijke grote releases (Kreator, Overkill, Accept). Ieder uurtje vrij wordt besteed aan het aandachtig door luisteren van alle nieuwe releases. Maar soms wil je een album maar blijven horen en heb je geen zin in andere albums. De nieuwe Sepultura is zo ontzettend goed dat ik er bijna niet aan toe kom ook nog andere albums een kans te geven.
Er zijn natuurlijk nog steeds mensen die Sepultura na het vertrek van Max links hebben laten liggen. Maar persoonlijk vind ik de huidige Sepultura vele malen interessanter dan Max zijn Soulfly. In de afgelopen 20 jaar met Derrick Green heeft de band creatief gezien geen moment stil gestaan en blijven ze allerlei spannende invloeden in hun furieuze trash metal integreren. Met hun vorige album sloegen ze een redelijk donkere kant in dat uitpakte in een heel sterk album. Die donkere kant hebben ze op Machine Messiah aangehouden. Zowel in thematiek ( de invloed van technologie op de mensheid), het prachtige artwork en de muziek. De titelsong is een log nummer met hoofdzakelijk cleane vocalen van Green en een prachtige solo van Andreas Kisser. Stilte voor de storm zo blijkt, want I Am The Enemy is een weergaloos snelle trash metal track waarin ook de punk roots van de heren redelijk komt boven borrelen. In Phanom Self laat de band blijken nog steeds open te staan voor allerlei muzikale invloeden. Van Zuid Amerikaanse drums naar Oosterse klanken. Dit levert één van de beste metal songs van de afgelopen tijd op. Zowel het gitaarwerk als de drumpartij van Eloy Casagrande zijn adembenemend goed. Die muzikale open mind laten ze is ook goed horen in het briljante instrumentale Iceberg Dances dat vol ingenieuze collaboraties tussen salsa en metal zit. Op een andere manier hoor je die zelfde openheid ook terug in het zware Sworn Oath waarin een een lekker orgel doorklinkt. Vandals Nest en Silent Violence zijn razende trash metal track vol ijzersterke riffs en hogeschool prulwerk van Green. Wat heeft die reus toch een indrukwekkende strot.
Ik kan er nog een aantal alinea aan besteden, maar Machine Messiah is een geweldige plaat vol muzikaal vakmanschap en een duidelijke innovatieve drive. Ook al komen er deze maand bakken aan goeie albums binnen, dit is meer dan terecht het album van de maand.
Tracklist Machine Messiah:
- Machine Messiah
- I Am The Enemy
- Phantom Self
- Alathea
- Iceberg Dances
- Sworn Oath
- Resistant Parasites
- Silent Violence
- Vandels Nest
- Cyber God