×

Recensie

Roots

22 juli 2015

Sean Taylor

The Only Good Addiction Is Love

Geschreven door: Peter Urbanus

Uitgebracht door: Proper Records

The Only Good Addiction Is Love Sean Taylor Roots 4.5 Sean Taylor – The Only Good Addiction Is Love Written in Music https://writteninmusic.com

Sean Taylor is een zeer getalenteerd singer-songwriter, maar dan wel een met een oude ziel. Zijn inspiratie haalt bij bekende en minder bekende dichters en kunstenaars, maar ook bij de Britse folk uit de jaren zeventig en recenter. Daarbij wordt hij begeleid door een keur aan ervaren muzikanten, onder wie de geweldige doublebass speler Danny Thompson.

Taylor is openlijk politiek geëngageerd. Hij ageert tegen een wereld waarin de mens wordt afgerekend op wat hij (of zij) consumeert, in plaats van zijn bijdrage aan de wereld. De jonge muzikant komt uit Londen en heeft al de nodige muzikale wapenfeiten op zijn naam. Zo fungeerde hij als support act voor artiesten uit zeer uiteenlopende genres, waaronder June Tabor, John Fogerty, Neville Brothers, Eric Bibb, band of Horses en George Benson. Producer van zijn album is de vanwege zijn werk voor Carole King en AniDi Franco zeer gerespecteerde Mark Hallman. Op het laatste na zijn alle nummers van Taylor zelf. The White Birds is een gedicht van de Ierse dichter William Butler Yeats, met muziek van Taylor zelf.

The Only Good Addiction Is Love is alweer zijn zevende album en de opvolger van het erg mooie Love Against Death van 3 jaar terug. Qua benadering, geluid en composities weerklinken op dit album de jaren zeventig, maar -in mijn oren- ook bijvoorbeeld Donovan’s Beat Cafe uit 2004. Ondanks de uitgebreide bezetting is het geluid mooi ‘klein’ gehouden. Het titelnummer is gelijk raak, inderdaad met die prachtige viool. De gebruikte akkoorden progressie klinkt overbekend, maar Taylor maakte er gelijk een knap nummer mee. In het aan de Spaanse dichter opgedragen Lorca klinken, niet verrassend, flamenco-invloeden. Rothko is een hommage aan schilder Mark Rothko.

In enkele songs is de uit duizenden herkenbare bijdragen van Danny Thompson op double bass herkenbaar. Zijn geluid kleurde ook verschillende platen van Richard Thompson, Donovan en John Martyn. Bovendien was Thompson eind jaren zestig een van de oprichters van de supergroep Pentangle. Daarnaast speelde hij met de jazzgigant Sonny Rollins. Tijdens Taylor’s live optredens is Thompson ook geregeld van de partij.

Het gaat de laatste jaren erg goed met het genre singer-songwriter en ook de folk is aan een welverdiende revival bezig, maar dit album springt er toch echt wel weer uit. Een schitterend gecomponeerde en gearrangeerde plaat voor een mooie zomerdag of een regenachtige herfstdag. Kies zelf maar.



  1. The Only Good Addiction Is Love
  2. Bad Light
  3. Rothko
  4. Lorca
  5. Tienes Mi Alma En Tus Manos
  6. Flesh And Mind
  7. We Can Burn
  8. Moma
  9. Desolation Angels
  10. Les Rouges Et Les Noirs
  11. The White Birds