×

Recensie

Electronic

25 november 2020

Schlammpeitziger

Ein Weltleck in der Echokammer

Geschreven door:

Uitgebracht door: Bureau B

Ein Weltleck in der Echokammer Schlammpeitziger Electronic 3.5 Schlammpeitziger – Ein Weltleck in der Echokammer Written in Music https://writteninmusic.com

Jo Zimmermann is gezegend met een beroemde achternaam, maar heeft verder geen connecties met werelds beroemdste songwriter Bob Dylan. Deze Duitse elektronisch georiënteerde muzikant timmert al tien albums lang onder zijn pseudoniem Schlammpeitziger aan de weg. Ein Weltleck In Der Echokammer is na Damenbartblick auf Pregnant Hill zijn tweede album op het in Hamburg gevestigde Bureau B label.

In dezelfde periode dat het abstracte zweverige Krautrock zich eind jaren zestig vanuit het koude Europa ontplooit om vervolgens een baanbrekende rol in de daardoor beïnvloedde kille synthpop te spelen komt er vanuit Jamaica een strijdbare tegenreactie met de door zon overgoten politieke reggae stroming. Twee ver van elkaar verwijderende werelden die een fusie met de funkende afrobeat aangaan, en grote invloed op de Amerikaanse tak van de postpunkbeweging uitoefenen. Een basis die Jo Zimmermann inspireert om die nieuwe invalshoeken op een herboren Schlammpeitziger in het luchtige, bijna exotische Ein Weltleck in der Echokammer te gebruiken.

Schlammpeitziger herdefinieert zichzelf met een rijkelijk palet gevuld met verfrissende zomerse jaren tachtig kleuren, waarbij hij zijn Krautrock achtergrond niet verloochend. Reggae expert Bettina Lattak speelt hierin een grote rol. Ze hoort in zijn eerdere werk al die onbewuste dub invloeden terug, en motiveert Schlammpeitziger om deze verder uit te werken. Ondanks dat het een eenmansproject betreft is ook de rol van zijn partner Ulrike Göken in het geheel bepalend. Deze videokunstenaar drukt zijn stempel op de artistieke effectieve clips en is voor de visualisatie bij live registraties verantwoordelijk. Op dit nieuwe werk van Schlammpeitziger, triggert hij de luisteraar door zelf een beeld bij zijn breed georiënteerde zomerse schetsen te vormen.

Ein Weltleck In Der Echokammer is stukken gedurfder en spannender dan zijn Damenbartblick auf Pregnant Hill voorganger. De blikkerige speelgoed Casio keyboards en afstompende disco zijn grotendeels door exotische ritmische dub en relaxte reggae vervangen. Voorgeprogrammeerde robotstemmen verdwijnen naar de achtergrond, waarbij Jo Zimmermann zich al vanaf de eerste zangregels van het verrassende sterke Weltleck veel meer op de Neue Deutsche Welle richt. Door het beperkte vocale bereik van de elektroman kiest hij voor een veilige voorzichtige praatzang methode, die hem duidelijk het beste ligt.

De nadruk ligt niet alleen veel meer op de percussie. Wohlwegewerk introduceert een zachte macho funkgitaar, die vervolgens zijn opgeëiste plek niet meer afstaat en gedurende de plaat een mooie gelikte sound creëert. Hierdoor staat het artistieke statische belang niet frontaal op de voorgrond en wordt de gecreëerde ruimte door warme organische levendigheid ingevuld. Nog steeds zweeft het allemaal op een vliegend tapijt aan geëvolueerde elektro avant-garde klanken rond waaraan de nodige Oosterse psychedelica is toegevoegd.

Soms vliegt hij nog wel wat uit de bocht. Bij het wel heel vrolijke overenthousiaste carnavaleske Hüftgoldpolka en het flauwe inspiratieloze Rappelvolle Leere werkt het allemaal net niet. Het is allemaal te kermis kitscherig en kinderlijk. Gelukkig revancheert hij zichzelf vervolgens op het doorleefde Every Dayhey, waarbij hij vocaal onder de huid van een oudere rastafari aanhanger kruipt en het met stemsamplers opgepimpte ultra light jazzy Wurfhalm Wiggo. De gelaagdheid komt dus niet de hele tijd tot zijn recht, daarvoor is het een tikkeltje te speels. maar het siert de vijftiger ook dat hij gebruik maakt van een heerlijk gevoel van onvolwassen jeugdigheid.



  1. Weltleck
  2. Wohlwegewerk
  3. Tanzfußfalle
  4. Handicapfalter
  5. Hüftgoldpolka
  6. Every Dayhey
  7. Wurfhalm Wiggo
  8. Rappelvolle Leere