Saxon –
Destiny
Na een flitsende start begin jaren tachtig zakte Saxon vijf jaar later weg tot een grijze middenmoter. Het heilige vuur van Wheels of Steel en Strong Arm Of The Law was uitgedoofd en de pogingen om met melodieuze hardrock een groter publiek aan te spreken liepen op niets uit. Pas in de jaren negentig slaagde de band erin om haar status in de hardrockwereld terug te veroveren, maar in de tweede helft van de jaren tachtig was het kwakkelen.
Destiny is zonder twijfel het dieptepunt in het oeuvre van de band. Zielloze commerciële muzak die menigmaal gedomineerd wordt door keyboard partijen en dat terwijl er nota been geen keyboardspeler in de band zit. Het album opent met een cover van Christopher Cross bekendste nummer Ride Like The Wind en kabbelt daarna oeverloos voort. Het is bijna onvoorstelbaar dat (grotendeels) dezelfde band luttele jaren daarvoor twee tijdloze hardrockklassiekers in één jaar afleverde. Dit album heeft werkelijk niets meer met NWOBHM te maken. Een nummer als We Are Strong is pure popmuziek. Het is logisch dat veel fans na Destiny de band de rug toekeerden. Saxon heeft jaren moeten knokken om deze flater goed te maken. Het bonusmateriaal is kwantitatief dik in orde, maar mist net als het originele materiaal kwaliteit.
Deze schijf is de laatste in een serie van negen geremasterde heruitgaven van Saxon die allemaal werden gestoken in deluxe hoesjes en voorzien van veel foto’s en ander beeldmateriaal. Een pluim voor de platenmaatschappij.