De zelfverklaarde ‘party indie band’ Satellite Stories uit Finland trad eerder dit jaar aan op Eurosonic en zal volgende maand op Lowlands spelen. Satellite Stories brak eerder al door in Japan en heeft er recentelijk ook al een tournee’tje door Nederland opzitten. De bank klinkt verschrikkelijk Brits (denk aan Two Door Cinema Club en The Wombats met een snufje Maxïmo Park) op deze vrolijk stuiterende, helder klinkende zomerplaat.

Phrases To Break The Ice kwam al in 2012 uit maar was hier lange tijd moeilijk te verkrijgen. Nu de plaat door CNR is opgepikt gaat het de band in Nederland meer voor de wind. Inmiddels verscheen er in januari ook nog een singles remix-album.

Het bekende, vrolijke Kid’s Aren’t Safe In The Metro is onweerstaanbaar. Niets nieuws onder de zon maar nét even lekkerder. Feitelijk staat de hele plaat vol met dit soort snelle, heldere indiepop, barstensvol jeugdige energie en zomerzon. De bandleden houden allemaal flink huis op hun instrumenten, zonder dat dit de toegankelijkheid van de muziek ondermijnt. Halverwege de plaat komt de verplichte ballad (Mt. Foreverest) voorbij. Hierna trapt Satellite Stories het gas weer diep in.

Hoewel het springerige karakter van de meeste nummers na verloop van tijd wel naar wat variatie doet verlangen, kun je niet anders dan concluderen dat Phrases To Break The Ice een van de leukste release van het afgelopen voorjaar is geweest. De heren stijgen een aantal malen boven zichzelf uit: het verfijnd doorraggende Helsinki Art Scene met zijn roffeltjes, zijn lekker gitaariedels en zijn start-stop-karakter is te gek. In de Britser dan Britse tracks Costa Del Sol ’94 en Blame The Fireworks laat Satellite Stories zich van zijn beste kant zien en scheurt de heldere gitaar vaak lekker door, zonder afbreuk te doen aan de pop appeal van de band.

Sirens, met zijn loepzuivere gitaar, lekkere baspartij en fijne tweede stem, gaat hier nog overheen en is een van de beste visitekaartjes van de band. Beter in ieder geval dan de bonustrack, de single en afsluiter Scandinavian Girls, dat hier wat dunnetjes bij afsteekt. Maar misschien zijn we tegen die tijd gewoon wat verzadigd geraakt. We hebben dan al immers een een half uur lang knallende indiepop mogen consumeren.